COLUMN: Feyenoord blijft ons verrassen

Beste Feyenoord-vrienden,

Het was natuurlijk ook maar een wedstrijdje om des keizers baard, maar niettemin blijft het wel zeer verrassend dat Feyenoord gehakt maakte van het toch redelijk gerenommeerde VFL Wolfsburg uit de Volkswagenstad van Duitsland. Wie zo’n uitslag voorafgaand aan het duel had voorspeld was zeer waarschijnlijk meewarig hoofdschuddende reacties van zijn toehoorders ten deel gevallen. Het was natuurlijk niet alleen een opsteker voor de hondstrouwe aanhang, maar het onverwachte succes zal zeker ook de nu al stevig bekritiseerde Robin van Persie een hart onder de riem hebben gestoken. Al moet hij zich nog maar niet rijk rekenen met het Fenerbahçe SK van die akelige José Mourinho voor de boeg. En mocht dat dan toch lukken dan wacht óf het Portugese Benfica óf het Franse OGC Nice ons tot de tanden gewapend op. Met wéér eerst de thuiswedstrijd als nadeel. 


De technische leiding zit momenteel nog volop in de transferstand, elke dag bereiken ons berichten over wie er op de korrel dan wel in het vizier is genomen om mogelijk ons dierbare Feyenoord te komen versterken. Het lijkt er in ieder geval op dat Feyenoord ten aanzien van bepaalde spelerswensen na lange tijd weer eens de concurrentie kan aangaan met Ajax. Daarbij mag de Japanner Itakura als voorbeeld dienen. Maar dat zal waarschijnlijk wel in het voordeel van Ajax eindigen en Feyenoord begroet vandaag in plaats van die Japanner de Bosniër Anel Ahmedhodzic als versterking voor de centrumverdediging. En daar zal het zeker niet bij blijven.

Afgelopen zondag was de wedstrijd om de JC-Schaal en wederom in Eindhoven dankzij het zeer onterechte landskampioenschap van PSV waarvoor alle “egards” naar de malafide Makkelie gaan. Die gaf Read onterecht rood waarvoor hij in eerste aanleg en ook in beroep werd vrijgesproken via het tuchtrecht. Was die schandalige kaart hem niet in de maag gesplitst dan hadden de Zwartrokken die voorlaatste competitiewedstrijd in De Kuip never nooit niet meer gewonnen en was Ajax kampioen geworden. Volgens mij had Ajax de zaak kunnen voorleggen aan het Hof van Arbitrage voor Sport te Lausanne. Maar dat zal de meesten van mijn lezers een zorg zijn schat ik in. De animositeit jegens Ajax is traditioneel nu eenmaal dieper geworteld dan die jegens De Lampen uit Eindhoven. De eretitel van Lucky kan nu overigens beter aan PSV worden overgedragen dat ook zondag jongsleden buitengewoon gelukkig in eigen huis won van Go Ahead. Na lange tijd met 0-1 te hebben achtergestaan hielp een onhandig eigen doelpunt van de Deventenaren PSV over het dode punt heen waarna nog een tweede treffer volgde.

Nu die openingswedstrijd van het seizoen achter de rug is begint de reguliere competitie weer. Feyenoord start alweer met een thuiswedstrijd en deze keer tegen het Bredase NAC. Het is te hopen dat we dit jaar beter aftrappen dan de twee voorgaande jaren. Toen kwamen we achtereenvolgens tegen Fortuna Sittard en Willem II niet verder dan een roemloze remise. En daarmee raakten we op de ranglijst meteen op achterstand tegen de concurrentie. Er kan en mag dus absoluut geen sprake zijn van onderschatting tegen de Baronieclub, te meer dat we eerst nog woensdag een loodzware pot tegen Fenerbahce moeten afwerken.

En zojuist bereikt mij het even schokkende als droevige bericht dat mijn grootste Feyenoord-held aller tijden is overleden. Ove Kindvall! Dat nieuws raakt mij tot in het diepst van mijn Feyenoord-ziel. Toen ik een paar jaar geleden van de redactie een shirt kreeg aangeboden als blijk van waardering voor mijn werk als columnist was de keuze niet moeilijk welke naam met rugnummer op dat shirt moest komen. Ove Kindvall, rugnummer negen. Hij mocht 82 jaar oud worden.

Ik zal in mijn volgende column uitgebreid aandacht schenken aan de ons zo plotsklaps ontvallen Zweedse hoge snelheidstrein, de uiterst beweeglijke en tweebenige centrumspits en aanvalsleider met de strakke onhoudbare schoten op het doel. De man ook die ons als eerste Nederlandse club de hoogste Europese prijs schonk met zijn winnende doelpunt op 6 mei 1970 in het San Siro-stadion in Milaan. En die ook met zijn tegentreffer in Argentinië een essentiële bijdrage leverde aan het winnen van de hoogste clubprijs ter wereld. Een mondiale succes tot ons in alle eeuwigheid tot nationale wereldbekerprimeurhouder maakte. De andere twee doelpunten werden destijds gescoord door Willem van Hanegem en Joop van Daele.


En zo zijn ons de laatste tijd een aantal grote clubhelden ontvallen, te weten Leo Beenhakker, Joop van Daele, Rinus Israël. Dick Schneider en nu dus de even onvergetelijke Ove Kindvall. Tja, zelf hoop ik over exact een week alweer 78 jaar te worden en dan vallen je steeds meer generatiegenoten om je heen weg tot je zelf aan de beurt bent.


ForLife en ForEver
Rood-wit-zwart
Feyenoord-hart