COLUMN: Feyenoord kan weer niet winnen in Den Haag
24 december 2018 09:05
Beste Feyenoord-vrienden,
“Feyenoorder ben je niet voor je lol” is een bekend citaat van Gerard Cox ten tijde van de Feyenoord-krant, waarvoor de oer-Rotterdamse zanger en conferencier wekelijks columnist was. Zoveel jaar nadat die krant werd opgeheven als gevolg van de sterk veranderende informatiemaatschappij met als hoofdslagader de elektronische snelweg gaat Gerards stelregel nog steeds onverminderd op. Je bent op een of andere wijze met het rood-wit-zwarte virus besmet geraakt in je leven en daar kom je dan nooit meer vanaf. Zelf ben ik in de loop der tijden wel immuun geraakt voor de elkaar met grote regelmaat opvolgende baisses, de vele broodmagere periodes en andere dieptepunten. In mijn jongere jaren kon ik wakker liggen van een nederlaag, maar daar heb ik gelukkig geen seconde last meer van. De laag eelt op mijn Feyenoord-ziel is anno 2018 dikker dan die van het hoogveen op de nog niet helemaal afgegraven turfvelden in De Peel.
Ik heb in mijn zeventigste levensjaar nog een titel mogen beleven in een niet beste maar wel zinderende en historische wedstrijd in De Kuip tegen Heracles, nadat we ons een week eerder nog met 3-0 hadden laten vernederen op het vermaledijde kunstgras van Woudestein. Dat vijftiende kampioenschap van onze club was een vermoedelijk laatste onvergetelijke ervaring waarop ik zoals het er nu uitziet de rest van mijn levensjaren zal moeten teren. Want de achterstand op Ajax en PSV wordt sinds die nog relatief recente titel almaar groter. Ik heb in ieder geval tijdens mijn leven tien maal een landstitel van Feyenoord mogen meemaken en daarmee is mijn generatie rijkelijk bedeeld in vergelijking tot die van mijn beide zonen. En dan heb ik het nog maar niet over de internationale prijzen, waarvan zij er in ieder geval nog eentje heel bewust hebben mogen meemaken. Met Pierre als hun grote held…
https://www.youtube.com/watch?v=XK-FZOkq37s
Het wordt naar aanleiding van deze wederom en al in een pril stadium volkomen mislukte competitiejaargang langzaamaan de hoogste tijd om de balans op te maken van het duo Van Geel-Giovanni van Bronckhorst. De eerste is er na 7 jaren in de rol van technisch directeur bij Feyenoord niet in geslaagd om Feyenoord structureel naar een hoger plan te tillen. Zeker, we hebben tijdens zijn ambtstermijn vijf prijzen gewonnen, maar afgezien van het feit dat daar maar 1 landstitel bij zit en twee Johan Cruijff-schalen (dus twee prijzen van de tweede garnituur) is van doorontwikkeling van Feyenoord geen sprake. Integendeel, we kachelen sinds de titel van 2017 hard achteruit en de concurrentie uit Amsterdam en Eindhoven raakt steeds verder uit beeld. Het ergste daarbij is dat er vanuit de jeugd niet veel bijzonders meer te voorschijn komt, zeker niet in vergelijking tot die bij Ajax en PSV. En dat is toch ook wel eens anders geweest.
Nu wordt gefocust op een peperduur nieuw stadion, onderdeel van een ambitieus project waarbij een zware hypotheek op de broze bedrijfseconomische draagkracht van de club komt te rusten. Je kunt je in gemoede afvragen of Feyenoord zich daarbij niet een molensteen om de hals legt die de club nooit meer te boven zal komen. Ik heb mij als oersupporter die al 65 jaar lang met grote regelmaat De Magische Kuip bezoekt vanaf het begin dat de discussie speelde los kunnen maken van elk sentiment jegens ons weliswaar mooiste en meest traditionele, maar ook zwaar gedateerde stadion dat zeker niet meer toekomstbestendig is. Maar in de vele jaren dat de discussie nu speelt is Feyenoord dus steeds meer achterop geraakt bij de concurrentie. De titel van vorig jaar en de deelname aan de CL als enige club (Ajax wist zich niet te plaatsen), hetgeen veel extra geld opleverde, heeft niet geresulteerd in een blijvende handhaving van de koppositie. We zijn weer afgegleden naar de al jaren zo “vertrouwde” derde plaats en zijn kanslozer dan ooit voor een hogere ranking. Niet alleen qua positionering op de ranglijst en qua aantal winstpunten, maar ook wat het doelsaldo betreft. Van Geel heeft ons dus financieel en technisch niet echt verder geholpen en Giovanni maakt noch de ploeg als eenheid, noch de individuele spelers ook maar enigszins beter. En wat er van Varkenoord komt is dus ook niet erg veelbelovend meer. Bart Nieuwkoop bijvoorbeeld kan niet in de schaduw staan van diens voorganger Rick Karsdorp.
Hoe dan ook, ik hoop dat het contract met Gio NIET wordt verlengd en hoop tevens dat Martin van Geel na dit zoveelste grijs-grauwe seizoen de eer aan zichzelf houdt, maar om in de Kerstsfeer van Lucas 2 te blijven, ik vrees met grote vreze.
Afgelopen donderdagavond speelde Feyenoord opnieuw een thuiswedstrijd voor de beker. Ditmaal was FC Utrecht dus de tegenstander en net als in de seizoenen 2007-2008 en 2015-2016 nam Feyenoord op repeterende wijze revanche voor de dubieus verlopen bekerfinale van 2003, toen Feyenoord-hater Ruud Bossen er namens de NVB persoonlijk voor zorgde dat het een jaar eerder aan FC Utrecht begane onrecht over onze rug werd rechtgezet. Ondanks legio kansen kwam Feyenoord niet verder dan een vroege 1-0 voorsprong en moest als gevolg daarvan Vrouwe Fortuna er op het laatst nog aan te pas komen om de bekerwinst veilig te stellen. Over Fortuna gesproken, dat wordt dus de volgende tegenstander in alweer een thuiswedstrijd. Daarover een volgende keer meer.
Gistermiddag speelde Feyenoord tegen die andere kleinere volksclub weer veel minder dan tegen de Domstedelingen. Daar kwam de VAR nog bovenop die stelselmatig ingrijpt in ons nadeel. En dan herinner ik mij hoe De Ligt volkomen ten onrechte geen diep rood kreeg in een eerdere wedstrijd tegen PEC Zwolle en krijg ik dus de neiging ook dit fenomeen weer te gaan wantrouwen aangezien Ajax geheel volgens een oude traditie er op zijn zachts gezegd beter vanaf komt dan ons dierbare Feyenoord. Maar je zou natuurlijk helemaal niet afhankelijk moeten zijn van arbitraire dwalingen, maar door een ruimschoots surplus aan kwaliteit een wedstrijd naar je hand moeten zetten. En zeker tegen een bescheiden club als ADO, geposteerd in het rechter rijtje. Maar helaas, het zijn voor ons dierbare Feyenoord met recht donkere dagen voor Kerst en ons staat dus in de eerste helft van 2019 een tweede competitiehelft te wachten waarin we helaas geheel voor spek en bonen zullen meedoen. Ik wens u allen niettegenstaande prettige Kerstdagen toe en – quod vult Deus - tot volgende week!
ForLife en ForEver
Rood-wit-zwart
Feyenoord-hart
