Rinus Israël enorm trots op eigen boek
16 maart 2017 20:10 - Feyenoord.nl
Voormalig Feyenoord-speler en -trainer Rinus Israel heeft donderdagmiddag in de Boardroom van De Kuip uit handen van Wim Jansen het eerste exemplaar ontvangen van zijn officiële biografie ‘IJzeren Rinus’.
Drie dagen voordat Israel zijn 75ste verjaardag viert, werd het boek over zijn leven gepresenteerd in bijzijn van vele voormalige ploeggenoten, onder wie Wim van Hanegem, Guus Haak, Eddy Pieters Graafland en Jan Boskamp.
Israel speelde van 1966 tot 1974 bij Feyenoord en won in die periode alles wat er te winnen valt: de Wereldbeker, de Europacup, de UEFA Cup, drie landstitels en een KNVB Beker.
Volgens Wim Jansen, die nog altijd veel contact heeft met Israel, was de voormalige verdediger van onschatbare waarde voor Feyenoord. ‘Rinus was de aanzet die Feyenoord nodig had om door te groeien naar de top,’ zei Jansen. ‘Dankzij hem werd elke training een wedstrijd. Jongens als Jan Boskamp, Joop van Daele en ik ervaarden dankzij hem dat je niet altijd aardig tegen elkaar kunt zijn als je de top wilt halen.’
De carrière van Israel kwam tijdens de boekpresentatie in woord en beeld aan bod, voorzien van commentaar van de oud-speler zelf. Zo zei hij over de finale van de wereldbeker in 1970 tegen Estudiantes – een ploeg zo hard dat in die tijd hardop de vraag werd gesteld of Feyenoord er wel verstandig aan deed om die dubbele ontmoeting te spelen: ‘Wij waren niet zo snel geïntimideerd, we vonden het wel een leuke tegenstander.’
Volgens Israel staat de liefde voor voetbal centraal in het boek dat nu over hem is verschenen. ‘Ik heb het eerlijke verhaal geprobeerd te vertellen, zonder dat er schandalen naar boven komen in het boek. Ik vind het nu vooral voor mijn familie leuk dat er een boek is over mijn leven, maar uiteindelijk is de waardering van de mensen die vandaag allemaal zijn gekomen het mooiste.’
Israel bedankte aan het eind van de presentatie Feyenoord voor de ontvangst in De Kuip. ‘Als ik kijk naar de tijd die ik hier als speler heb gehad, dan had ik mezelf ook uitgenodigd,’ zei hij. En daarna met een knipoog: ‘Maar als ik kijk naar mijn tijd hier als trainer, dan kan ik me voorstellen dat ze hadden gehoopt dat ik het stadion voorbij was gelopen.’