COLUMN: Over de afgelopen week

Beste Feyenoord-vrienden,
Vanwege droevige familieomstandigheden bij één van onze redactieleden werd de column van vorige week over de thuiswedstrijd tegen Go Ahead Eagles acht dagen later dan gewoonlijk geplaatst. Het desbetreffende redactielid is ook vanaf deze plaats van harte gecondoleerd.

Daarom nu alsnog de column die normaliter dus wekelijks op de maandagen op de website wordt gezet. En die gaat dus over de laatste twee wedstrijden, welke net als de twee daaraan voorafgaande duels zes punten hebben opgeleverd. Wat de positie op de ranglijst betreft gaat het dus crescendo, waar de hele concurrentie voor de derde en zelfs de tweede plaats veel kostbare punten verkwanselden, de ene rivaal nog meer dan de andere.

Toch spelen we over het algemeen allerminst overtuigend. Eerlijk gezegd heb ik mij tijdens de midweekse wedstrijd tegen de “Grunneger kouken” eerder geërgerd aan wat ons werd ten toon gespreid dan dat ik heb kunnen genieten vanaf vakkie UU. Maar uiteindelijk wonnen we toch nog met overtuigende cijfers (4-1), al zat er in het tweede bedrijf lange tijd meer een gelijk spel in dan een marginale winst. Het waren tenslotte de individuele kwaliteiten welke de doorslag geven en de driepunter definitief veilig stelden. Doch het zit me toch niet lekker dat de noordelingen – en zeker na de theepauze – feitelijk het beste van het spel hadden. Net als drie dagen eerder die andere koeken, te weten die uit de Gelderse IJsselstad. Maar wellicht moeten we dat dan toch als een kwaliteit van het Feyenoord van dit moment onderkennen dat zo’n zenuwslopende wedstrijd tegen de verhouding in alsnog wordt gewonnen. En afgelopen zaterdag – derhalve weer slechts drie dagen later – moest onze dierbare club dan wederom aantreden voor een volgende – en deze keer op zeker loodzware - wedstrijd in de Alkmaarse Kaasdragerstad. DE club die dit seizoen wél zeer succesvol was tegen de komende landskampioen uit de residentieloze hoofdstad. In competitieverband een 2-1 zege in Alkmaar en een 2-2 remise in de AArEEnAA (= spelling Gerard Cox) en in het bekertoernooi zelfs een 2-0 triomf voor de Victoriestad uit de Tachtigjarige Oorlog. Op 2 november jongstleden was Feyenoord in de eigen Kuip al met 3-2 de bovenliggende partij tegen AZ en zaterdag flikte Feyenoord het in een bizarre wedstrijd opnieuw om met een nipte 0-1 zege aan het langste eind te trekken. Met een eigen doelpunt van Alkmaarse zijde. Maar dat telt natuurlijk ook gewoon. In de commentaren nadien werd weergegeven dat Feyenoord zelf niet één keer op doel had geschoten, maar dat klopt niet helemaal. Want er werden maar liefst twee doelpunten van Feyenoord via de pro 020-geprogrammeerde VAR afgekeurd. De eerste nadat microscopisch buitenspel was vastgesteld en de tweede keer betrof het gewoon een loepzuivere goal waar de VAR zich helemaal niet mee had moeten dan wel mogen bemoeien omdat de arbiter er zelf bovenop stond. Helaas koos Jeroen Manschot na het bekijken van de beelden voor de weg van de minste weerstand door het thuispubliek te behagen en het glaszuivere doelpunt alsnog af te keuren. Het begint langzamerhand wel de spuigaten uit te lopen met de arbitrage waar het enerzijds Ajax en anderzijds Feyenoord betreft. Ajax wint op de valreep van Feyenoord uit een doelschop die een corner had moeten zijn (en waarbij de VAR dus niet thuis gaf dan wel nadrukkelijk weg keek) en van Feyenoord wordt de ene na de andere goal afgekeurd. Het is maar goed dat we dit seizoen niet echt concurrenten van elkaar zijn, want dan zou de frustratie om die controversiële arbitrage ongekend groot zijn geweest.

Feyenoord heeft nu dus onder leiding van de tussentijds nieuw aangetreden coach en “kind van de club” Robin van Persie vier achtereenvolgende cruciale overwinningen geboekt en staat nu echt en niet alleen maar virtueel los van hinderpaal FC Utrecht. Van de Domstedelingen zijn we zeker nog niet af maar indien er geen gekke dingen meer gebeuren inmiddels wel van AZ en ook van de Overijsselse mededingers uit Enschede en Deventer. Maar er zijn wel nog steeds zes wedstrijden te gaan waarvan drie in de eigen Kuip inclusief die tegen de directe concurrent voor de tweede plaats. We zullen ons dus nog maar niet rijk rekenen net als dat de Mokumse boys dat niet van hun mediterrane trainer mogen doen. Want voorzichtigheid is de moeder van de porseleinkast en komend weekend wacht ons weer een zware missie in het diepe zuiden van ons land. Thuis speelden we voor de tweede achtereenvolgende keer gelijk tegen Fortuna Sittard, een remise van 1-1 waarbij de gelijkmaker via Gimenez pas negen minuten voor het laatste fluitsignaal tot stand kwam. Ter vergelijking: stadgenoot Sparta won in Zuid-Limburg onlangs nog met 0-3. Dus hoogste tijd om de bakens tegen de vlaaieneters te verzetten, net als vorig seizoen, toen het in het donkere zuiden wél lukte om te winnen (met 0-1 uit een doelpunt van Hancko). Graag een herhaling van zetten en als het ff kan nog met nog iets overtuigender cijfers dan via weer een billenknijpzege. Al is dat laatste natuurlijk altijd nog beter dan een gelijkspel of nog erger.

ForLife en ForEver
Rood-wit-zwart
Feyenoord-hart