Jean-Paul Boëtius: 'Vertrek naar Mainz is beste beslissing die ik heb kunnen nemen'

In een uitgebreid interview met Voetbal International gaat Jean-Paul Boëtius in op zijn vertrek bij Feyenoord ruim een jaar geleden. De aanvaller wilde zelf niet vertrekken, maar de club wilde wel van hem af. "De situatie was zó erg, dat Feyenoord me met een strik om naar Mainz had willen brengen, als ik er al niet zelf naartoe was gereden. Zó graag wilden ze van me af", aldus Boëtius. "Martin zei: Ik heb met de trainer gesproken en hij gaat je nooit meer gebruiken. Ik vertelde dat ik die gok dan maar zou nemen. Ik ken mezelf toch en ook mijn kwaliteiten. Ik was ervan overtuigd dat ik wel weer aan het spelen zou raken."

Boëtius gaat verder: "Maar daarna belde Giovanni van Bronckhorst. JP, de put is leeg, zei hij. Ik merkte dat hij er écht zo in stond. Als ik terugkwam, moest ik met de beloften trainen en daar zou het dan ook bij blijven, want dat elftal speelde nauwelijks wedstrijden. Nou, als ze me dan echt zo graag wilden lozen, dan moest het maar. Met de kennis van nu is het de beste beslissing die ik heb kunnen nemen."

De aanvaller begrijpt nog altijd niet waarom hij moest vertrekken. "Ik heb spelers wel ergere dingen zien doen dan ik heb gedaan", zegt hij daarover. "Begrijp me goed, ik pleit mezelf niet vrij. Uit tegen Fenerbahçe had ik gewoon met die wissels moeten gaan trainen. Ik weigerde dat. Waarom moest ik helemaal mee naar Istanbul dan? Om effe na de wedstrijd wat te lopen? Fener-uit, mooie wedstrijd, dan gun je me toch een paar minuten? Mijn frustraties zaten me in de weg", zo geeft hij aan. "Na een week straf mocht ik weer meetrainen. Toen kwam Trencín, 4-0 verlies, een van de slechtste wedstrijden ooit van Feyenoord. Ik viel nog in en was best gevaarlijk. Die zondag erop pakte ik tegen De Graafschap die kaart. Niet bijdehand, nee. Maar een doodzonde is het toch ook weer niet?"

Het valt Boëtius op dat jeugdspelers bij Feyenoord niet kunnen rekenen op extra krediet, maar kritisch worden benaderd. "Ze fluiten je uit. Tonny Vilhena werd zelfs als een geldwolf neergezet, ik als een onhandelbare jongen. En waarom eigenlijk? Daarop kan ik geen antwoord bedenken. Ik had er alles voor over te slagen bij Feyenoord, maar ik ben er twee keer door de achterdeur vertrokken naar Basel en Mainz. Geen droomafscheid", zegt hij daarover. "Soms worden zulke beslissingen voor je genomen. Eigenlijk best lullig, nu ik er zo op terugkijk. Van Geel gaf me de maximale boete na Fenerbahçe, de hoogste ooit aan een speler van Feyenoord, dat record draag ik vermoedelijk voor de rest der tijden met me mee. Maar toen ik had betaald, werd ik verkocht. Geen grap. Ik zou het bedrag eigenlijk nog moeten declareren..."

Boos op de club kan de aanvaller nooit worden. "Het blijft toch je cluppie, hè. Als ik kan, ga ik kijken. Heb ik vorig jaar ook gewoon gedaan en toen was er ook van hun kant geen probleem. Misschien moet ik gewoon concluderen dat ik er als voetballer niet paste. Kan toch? We hebben het twee keer geprobeerd", aldus Boëtius. "Feyenoord heeft me toch weer teruggehaald na Basel en een periode als huurling bij Racing Genk. Ik begon niet eens slecht aan die tweede termijn met een paar assists. Totdat Nicolai Jørgensen geblesseerd raakte en Van Bronckhorst me als spits ging gebruiken. Liep ik in Napels tegen Koulibaly op te boksen, twee keer zo groot en sterk als ik. Kansloze missie natuurlijk, want hij behoort niet voor niets tot de beste verdedigers ter wereld. Ik ben eigenlijk helemaal geen spits, hoor, zei ik nog tegen hem. Kon-ie wel om lachen."

Meer op VI.nl