COLUMN: Feyenoord sluit een mager seizoen wel goed af
20 mei 2019 11:07
Foto: Pro Shots
Beste Feyenoord-vrienden,
Het is nauwelijks een pleister op de wonde, maar toch was ik blij dat Feyenoord het teleurstellende seizoen in ieder geval nog goed heeft afgesloten. Na de eerdere bekerzege nam onze dierbare club ten tweede male revanche voor de pijnlijke competitienederlaag in eigen huis op 16 december jongstleden (1-4). Daar zag het bij de rust nog niet naar uit, want na een snelle openingstreffer en een daaropvolgende fase van dominantie zakten onze favorieten weer eens op bedenkelijke wijze weg en deden zij er alles aan om de Limburgers langszij te laten komen. Hetgeen dan ook geschiedde. Een nieuwe zeperd leek in het verschiet te liggen. En dat is nooit leuk, ook al was het feitelijk een duel om des keizers baard.
Maar gelukkig liep het anders. In de achtenzestigste minuut oogstte Kai Heerings vanwege strafschopwaardig hands binnen de zestien een rode kaart. Meteen volgde het absolute dieptepunt van deze competitiejaargang door een stupide en dus hopeloos mislukte Panenka van Steven Berghuis. Voor oud-Feyenoorder en toeschouwer Jan Boskamp was het aanleiding om maar weer gauw naar het aldaar nabije België te vertrekken. Al decennia lang het nieuwe homeland voor de geboren en getogen Rotterdammer. Voor hem stond deze lachwekkende blunder van Berghuis symbool voor het hele seizoen, dat weliswaar enkele opmerkelijke hoogtepunten bracht maar vooral veel dieptepunten. Voor de competitie met 6-2 winnen van Ajax en voor de beker in diezelfde Kuip en tegen hetzelfde Ajax kort daarna met 0-3 verliezen.
Het bizarre is dat in de onderlinge competitie van de drie “top”clubs Feyenoord met vlag en wimpel kampioen werd. De onderlinge ranglijst ziet er alsdan als volgt uit.
| Feyenoord | 4 | 2 | 1 | 1 | 7 | 9-7 |
| Ajax | 4 | 2 | 0 | 2 | 6 | 8-10 |
| PSV | 4 | 1 | 1 | 2 | 4 | 6-6 |
Maar ja, daar koop je dus helemaal niets voor. Het blijkt eens te meer dat je kampioen wordt tegen de kleintjes en daar tegen is Feyenoord schromelijk te kort gekomen. Drie keer werd thuis in een oude valkuil gestapt, tegen Fortuna Sittard, Willem II en ADO Den Haag. En uit werd maar liefst zes keer verloren, waarvan vijf keer tegen kleinere ploegen. Negen uitglijders in totaal, veel te veel voor een ploeg die er met het brons en dus met een directe plaats in de voorronden van de EL vandoor ging. Overigens op zeer ruime afstand van de gouden en zilveren winnaars.
Extra frustrerend is dat Feyenoord financieel verder achterop is geraakt bij de “concurrentie” uit de residentieloze hoofdstad en de voormalige lichtstad. Met Ajax is er zelfs geen interplanetaire of instellaire, maar een intergalactische afstand ontstaan. Hoe die ooit nog moet worden overbrugd is mij een raadsel, al kan het soms heel snel bergafwaarts gaan met een club. Voorlopig kunnen we niets anders doen dan ons verwachtingspatroon verder naar beneden bijstellen. Nog meer dus dan we al deden. Onder meer is de hoop gevestigd op (ver)nieuw(d)e huisvesting. Maar welke stadionoptie ook uiteindelijk wordt gekozen, nieuwbouw of renovatie, het is vanaf nu zonder meer lange termijnwerk.
Er zal net als in het nog niet zo lang vervlogen verleden vooral een beroep moeten worden gedaan op de jeugd van Varkenoord. En als we daarmee uit de prut zouden komen doordat voor die eigen jeugd een hogere marktwaarde wordt gegenereerd zoals in 2014 geschiedde na het WK in Brazilië, dan zal er toch eens beter geïnvesteerd moeten worden in de alsdan verworven transfersommen. Martin van Geel deed tijdens zijn dienstverband als technisch directeur zeker wel goede zaken, maar ook aardig wat slechte. Uiteindelijk heeft hij daarvoor het veld moeten ruimen. Maar nu dan de hamvraag, wie volgt hem op? Enige haast is toch wel geboden met het oog op het nieuwe seizoen.
ForLife en ForEver
Rood-wit-zwart
Feyenoord-hart
