COLUMN: Derde plaats is zeker gesteld, maar hoe nu verder?

Beste Feyenoord-vrienden,

Waar Feyenoord vorig seizoen op beschamende wijze zowel in De Kuip (0-2) als in West-Brabant van NAC Breda verloor, daar herstelde het dit seizoen de “normale” pikorde. Het was op 23 september 2017 overigens voor het eerst dat Feyenoord in het betaalde voetbal (dus sinds 1954) een reguliere competitiewedstrijd in eigen huis van NAC verloor. Eerder was Feyenoord al wel tegen de Bredanaars een keer in het kader van de play-offs roemloos met 0-4 in De Kuip onderuit gegaan. Maar afgelopen woensdagavond had een onthutsend zwak NAC geen schijn van kans tegen een redelijk bevlogen Feyenoord (0-4). En daarmee heeft onze dierbare club nu zoveel punten verzameld dat zij niet meer kan worden ingehaald door de tot afgelopen woensdagavond enig overgebleven concurrent voor het brons, te weten AZ.

Vijf competitieronden eerder zag het daar nog helemaal niet naar uit, maar na een zegereeks van evenveel overwinningen waren de rollen weer volkomen omgedraaid. En zo hoort het ook. Feyenoord is een veel grotere club dan AZ met een ook veel roemrijker historie, slechts onderbroken door twee perioden waarin AZ kunstmatig werd opgekrikt naar een hoger niveau dankzij de kapitale injecties van achtereenvolgens de gebroeders Molenaar en Dirk Scheringa. In beide perioden werd AZ één keer landskampioen (in 1981 en 2009). Echter, vrijwel direct nadat deze suikerooms hun handen aftrokken van de club trad er weer verval in. Er werd zelfs twee keer gedegradeerd uit de Eredivisie (in 1988 en 1997). Inmiddels is de zaak weer redelijk op orde en is AZ een stabiele subtopper geworden. Maar waar AZ het vorig seizoen nog op de derde plaats finishte met vijf punten meer dan het toen als vierde geëindigde Feyenoord, daar moest het dit seizoen gelukkig toch weer haar meerdere erkennen in de nog steeds eerste én laatste Nederlandse Europacupwinnaar.

Of dat laatste feit komende zomer nog steeds het geval is zullen we moeten afwachten. Het zit de club uit de residentieloze hoofdstad sowieso niet tegen. Na Bayern en Real, beide bepaald niet in bloedvorm en de tegen Nederlandse clubs wel vaker niet onoverwinnelijke Italianen nu weer een Tottenham Hotspur zonder Son in plaats van het toch sterker geachte maar ongelukkig uitgeschakelde Manchester City. De NVB doet er daarnaast alles aan om elk steentje waar de tweede held van de Trojaanse oorlog over zou kunnen struikelen voor de aanbeden voeten van haar favoriete club weg te schoppen. Nota bene met Eric Gudde als algemeen directeur Betaald voetbal. Die is opmerkelijk snel geacclimatiseerd in zijn nieuwe werkomgeving. De tot in de kleinste details gefaciliteerde behandeling van Ajax staat wel in schril contrast met de wijze waarop in het verleden met andere clubs werd omgegaan waar het de verrichtingen op Europees niveau betreft.

Bijvoorbeeld tijdens het seizoen 2001-2002 waarin Feyenoord de UEFA-Cup won. Of in 2005, toen PSV tot de halve finale van de CL reikte en op een haar na de finale mis liep. Het is zelfs nog erger geweest zoals ik enige tijd geleden al eens memoreerde over een voorval in het grijze verleden, te weten het seizoen 1969-1970. De toenmalige tuchtcommissie wilde Van Hanegem voor drie wedstrijden schorsen vanwege vermeend natrappen in een wedstrijd tegen NEC. Saillant detail was dat onder die drie wedstrijden ook die tegen Ajax (competitie) en AC Milan (Europacup I) vielen. Als die straf niet in beroep was weggepoetst zou Feyenoord waarschijnlijk niet als eerste Nederlandse club de Europacup I en Wereldbeker hebben gewonnen. Van Hanegem speelde namelijk tegen de toenmalige wereldkampioen Milan een cruciale rol met onder meer diens vertragende spel, waardoor het tempo uit de wedstrijd werd gehaald, hetgeen in het nadeel van de Milanezen en in het voordeel van Feyenoord was.
https://www.dagvantoen.nl/tuchtcommissie-stapt-op-vanwege-zaak-van-hanegem/

Maar laat ik na het relativerende opsommen van al deze feiten ook niet al te zuur doen over het hoofdstedelijke succes, want wij kunnen er met onze club van Zuid in dat opzicht een puntje aan zuigen.

Feyenoord heeft met het zeker stellen van de derde plaats dus rechtstreeks toegang tot de play-offs van de Europa League. De vraag is of Feyenoord klaar is voor Europa. Een retorische vraag die nu op zeker nog met “neen” kan worden beantwoord. Ik denk zelfs bij lange na niet. Er zullen überhaupt de nodige mutaties gaan plaats vinden, maar de klemmende vraag is of het toch al niet bijster bemiddelde Feyenoord zich daarbij ook zal kunnen versterken. Dat laatste zal een heidens karwei worden. Wil Feyenoord echt substantieel verdienen aan de deelname aan de EL en ook het ingedeukte sportieve imago weer eens uitdeuken en oppoetsen, dan zal er toch echt in de bus geblazen moeten worden. Met alleen vervangings- en breedte-investeringen in de selectie komt het er zeker niet. Er zullen ook diepte-investeringen gerealiseerd moeten worden. In minstens een aantal betere spelers dan waarover nu wordt beschikt. Het debacle van vorig jaar tegen AS Trencin ligt nog steeds tamelijk vers in het geheugen. Indien het weer op zo’n zeperd zou uitlopen, dan is die derde plaats van nu boter aan de galg gesmeerd. Op het forum worden door supporters reeds de nodige suggesties gedaan. Zelf laat ik het graag over aan ingehuurde deskundigen die er dik voor worden betaald.

Inmiddels heb ik toch mijn seizoenkaart maar weer verlengd. Ga op mijn alsdan tweeënzeventigste jaar die zes trappen maar weer opklauteren richting vakkie UU. En er weer de halve dag voor op de fiets en in de trein zitten. Want eens Feyenoorder, altijd Feyenoorder. Tot de dood erop volgt. En oude bomen moet je niet meer verplanten, dus voor mij hoe dan ook geen ander vak meer, dat voor een supporter op leeftijd wellicht gemakkelijker te bereiken zou zijn dan UU op de tweede ring.

ForLife en ForEver
Rood-wit-zwart
Feyenoord-hart