Historisch besef: Prulleria wordt merchandising

Verslaggever: Steven

Vorige week heb ik lang getwijfeld of ik zou schrijven over de klassieker van Obiku of een klassieker die ik nooit heb meegemaakt uit 1971. Feyenoord besliste toen in het Olympisch Stadion het kampioenschap met een duidelijke 1-3 overwinning op Ajax. Dat seizoen wordt in een historisch boek beschreven door Phida Wolff: Feyenoord ?70-?71. Prachtige titel, niets meer aan doen. Phida Wolff was destijds niet alleen schrijver van Feyenoord-boeken, maar ook administrateur van de club, die toen nog een vereniging was. Tegenwoordig is Feyenoord een bedrijf en zou hij Manager Operations zijn geweest. Wolff beschrijft naast de wedstrijden, ook de sfeer van het betaalde voetbal in die tijd. Fantastisch is om te lezen hoe Feyenoord, in die jaren algemeen beschouwd als een van de rijkste clubs ter wereld, met commercie omgaat. Of eigenlijk niet mee omgaat.

De successen van Feyenoord leidde in die jaren tot een levendige handel in Feyenoord prulleria, aldus het Algemeen Dagblad van 29 oktober 1970. ?Dit zorgt voor onrust in de boezem van de Rotterdamse vereniging.? Niet vanwege de gemiste inkomsten, zeker niet. Feyenoord vraagt aan fabrikanten van een Feyenoordproduct een bedrag van 500 gulden voor het gebruik van de naam en het embleem van de club. Dat bedrag en ik citeer Wolff: ? vloeit niet in de verenigingskas, doch pleegt aangewend te worden voor een of ander liefdadig doel.? De club wil op die manier toezien dat de naam Feyenoord niet wordt bedoezeld. ?Ze kunnen de naam wel op closetrollen gaan zetten,? zegt een verontwaardigde Wolff in het Algemeen Dagblad. ?Het wordt te gek.?

Prulleria wordt tegenwoordig merchandising genoemd en in de boezem van de Rotterdamse club wrijft men zich in de handen over de vele miljoenen die daarmee worden verdiend. Het hoort erbij, net zoals de ongelooflijke bedragen die dadelijk weer worden neergeteld om een wedstrijd als Feyenoord-FC Groningen uit te zenden. En soms vraag ik me dan af: ?Wordt het niet te gek??