Historisch besef: Feyenoord en doping

AZ met toen nog het aanhangsel ?67 is de enige club sinds 1964, toen DWS kampioen werd, die de hegemonie van de top drie een keer heeft doorbroken. Onder leiding van de gebroeders Molenaar, zeg maar de voorlopers van Dirk Scheringa, maar dan handelend in witgoed, werd AZ?67 halverwege de jaren zeventig omgebouwd tot een topclub. Lang voordat de FIFA dit verplicht stelde, speelde de ploeg met de namen van de spelers op het shirt, hoewel toppers als Tol, Welzl, Kist, Metgod en Nygaard dat niet nodig hadden om op te vallen.

Het topjaar van AZ?67 was het seizoen 80/81 waarin het team de dubbel won en de UEFA Cup net niet. Feyenoord streed in dat jaar lang mee om de titel, hoewel ?op gepaste afstand volgen? de verhoudingen beter weergeeft. De eerste tik deelde AZ uit op 8 november 1980. De ploeg uit Alkmaar had nog geen punt verloren, maar nu kwam nummer twee Feyenoord op bezoek in de Alkmaarderhout met Karel Bouwens, Jantje van Deinsen, Bennie Wijnstekers en een hele jonge Joop Hiele. Coach was assistent Clemens Westerhof, die de zieke Vaclav Jezek verving. Westerhof is niet de beste coach die het bij Feyenoord voor het zeggen heeft gehad. Hij is tot op de dag van vandaag in een fanatieke strijd verwikkeld met Aad de Mos om de prijs van meest ontslagen Nederlandse trainer.

Niet te lang bij stilstaan denk je, maar Westerhof bracht later wel een nooit helemaal opgehelderd gerucht naar buiten: bij Feyenoord werd doping gebruikt. Als voorbeeld noemde hij de wedstrijd AZ?67-Feyenoord uit 1980. Zijn spelers zouden in de rust een pilletje of een drankje hebben gekregen van de dokter. De voetbalwereld op zijn kop, want doping hoorde bij wielrennen en DDR-sporters. Als ze hebben gebruikt, zou ik willen zeggen: jongens, had wat meer genomen. Feyenoord verloor die avond met 5-2.