COLUMN: Zes nederlagen uit acht duels; nog niet genoeg voor ontslag?

Beste Feyenoord-vrienden,

Het was voor mij als oudgediende supporter totaal geen verrassing, nog los van het feit dat een nederlaag tegen Ajax de afgelopen halve eeuw meer regel dan uitzondering is geweest. Een soort van sleetse traditie die met het begrip “klassieker” totaal niet (meer) valt te rijmen. Maar al zouden de statistieken een geheel ander licht op deze jaarlijkse (wan)vertoning werpen, dan nog kon je vóór dit laatste drama al bijna cyaankali op een zekere nederlaag innemen. Want er speelt zich dit seizoen onder de “technische en tactische” leiding van Robin van Persie een soort van horrorscenario af hoewel het langzaamaan juist steeds meer op een lachfilm begin te lijken.

Om te beginnen de tragikomedie van afgelopen donderdagavond. Want om na de rust op een 1-3 voorsprong te komen en dan alsnog met 4-3 de bietenbrug op te gaan, daar moet je als trainer toch jaren voor gestudeerd hebben aan de aan de nationale losersacademy. De verdediging is een soort van keukenvergiet en met het wisselen van spelers door de klungelende coach uit Kralingen wordt het er bepaald niet beter op. Integendeel! En over Kralingen gesproken, het kleine broertje van Woudestein haalde gewoon drie punten op in de residentieloze hoofdstad, maar waar het de prestaties van Feyenoord in Mokum betreft lijkt het links om of rechts om te allen tijde mis te moeten gaan. En zo zijn na het zachte eitje thuis tegen de Zwolse Blauwvingers beide in mijn vorige column als zodanig betitelde lakmoesproeven, zowel die in Roemenië als in de grachtengordelstad, volkomen mislukt. Een zinnig mens die het presteren van ons dierbare Feyenoord zeer ter harte gaat vraagt zich tegen zekerheid grenzende waarschijnlijkheid toch heel serieus af wat er nu nog moet gebeuren eer de emmer ook bij Dennis te Kloese vol gelopen is. Hij heeft nooit duidelijk kunnen maken wat hem heeft bezield om een matig functionerende trainer bij een fletse Friese middenmoter op te halen en trainer te maken van topclub Feyenoord. Ik zou de argumenten en overwegingen best eens willen vernemen wat hem tot die fatale beslissing liet komen. Die zouden wel eens kunnen neerkomen op de motiveringen “kind van de club” en “een voormalige wereldvoetballer”. Alsdan geen relevante onderbouwingen dus.

Niet alleen de steeds hogere stapel zeperds maakt het huidige seizoen na een veelbelovende start immer meer tot een uiterst deprimerend treurspel, maar ook het – net als vorig seizoen – ongelofelijk grote aantal blessures is bijna paranormaal te noemen. En nu dreigt de razend snel zich tot grote sterspeler ontwikkelende Luciano Valente ook nog eens in de ziekenboeg te belanden. De wet van Murphy domineert als nooit te voren in de Kuip. Wat er mis kan gaan, gaat daar ook volledig mis. Tegen zwakkere broeders lukt het doorgaans nog wel een ruime voldoende of mager zesje te scoren, met soms zelfs een uitschieter zoals vorige week dus. Maar zodra met sterkere opponenten de strijd moet worden aangegaan, wordt in de meeste gevallen de plank danig mis geslagen. En daar is Van Persie als hoofdcoach toch echt primair verantwoordelijk voor. Als hij dan op kolderieke wijze roept dat Feyenoord na de rust sterker was dan Ajax, dan koop je daar niets voor als na het laatste fluitsignaal een 2-0 stand in je nadeel op het scorebord prijkt. Ook noemde hij de match geen topwedstrijd waarmee hij onbedoeld nog eens extra zijn eigen zwakte en onvermogen onderstreepte.

Ajax heeft enige weken geleden ingegrepen waar Feyenoord dat tot nu toe ostentatief heeft nagelaten. Klungelaar Heitinga moest het veld ruimen en diens opvolger Fred Grim past zijn tactiek heel slim aan bij de mogelijkheden die de huidige selectie biedt. Hij speelt nu met een sterk verjongde ploeg een soort van catenaccio zoals de Italiaanse trainer van vorig seizoen, Francesco Farioli dat ook deed met de Mokumers. Conform een oude nationale voetbaltraditie van de Italianen, volgens historische bronnen ooit geïntroduceerd door de Italiaanse bondscoach Giuseppe Viani tijdens de Olympische Spelen van 1960. Maar ook de nog bekendere Argentijnse coach van Internazionale uit Milaan gedurende de jaren 1960-1966 en 1973-1974, Helenio Herrera, claimde juist in die jaren zestig het zwaar op verdedigend voetbal leunende catenaccio te hebben uitgevonden en geïntroduceerd bij de topclub uit het San Siro-stadion. Een onderkomen dat het overigens deelt met stadgenoot AC Milan. En daarmee keren in Mokum nu de krijgskansen ten goede voor de op één na grootse Griekse held uit de Trojaanse oorlog (Achilles was volgens het mythologische verhaal van Homerus de grootste held gedurende die tien jaar durende oorlog). Ajax dus. Van Persie lijkt niets te leren van zijn fouten als trainer en gooit met aanvallend voetbal de poort achterin wagenwijd open. Met als gevolg zeven tegengoals uit de laatste drie wedstrijden. Daarmee begrijp je meteen beter waardoor Van Persie met Heerenveen vorig seizoen met maar liefst 9-1 in Alkmaar door AZ van het veld werd geveegd. En ook dat na het vertrek van diezelfde Van Persie in de terugwedstrijd in Heerenveen met 3-1 revanche werd genomen op de Alkmaarse kaasdragers. En zo’n opzichtig falende trainer werd door Dennis te Kloese gehaald, ongetwijfeld vanwege zijn grote naam als voetballer. Maar hoe vaak moeten we de woorden van Co Adriaanse nog citeren dat een goede paard helemaal geen goede ruiter hoeft te zijn.

De hamvraag luidt nu dus: is zes nederlagen uit de laatste acht wedstrijden nóg niet genoeg voor onmiddellijk ontslag wegend jammerlijk falen?
We gaan het weer zien, vooralsnog zeer lijdzaam.
ForLife en ForEver
Rood-wit-zwart
Feyenoord-hart