COLUMN: Riante zege met een vlekje

Beste Feyenoord-vrienden,

Het was al weer enige tijd geleden dat Feyenoord zo kon uithalen tegen een tegenstander, maar afgelopen zaterdagavond gebeurde het dan toch weer eens. En dat was wel lekker na vier achtereenvolgende nederlagen en één escape uit tegen Real Ma…eh…nee uit tegen Telstar. Het blijft overigens bizar dat deze thans geheel los staande nummer 18 op de ranglijst dit seizoen in een uitwedstrijd met 0-2 won van de eveneens en met liefst zes punten los staande koploper van de Eredivisie. Als dat geen krachtige bevestiging is van het relativerende gezegde “de bal is rond” dan weet ik het niet meer.

Eergisteravond laat stond de nummer 14 op de ranglijst als tegenstander voor de Kuip-bewoners op het programma. PEC Zwolle dus. De Blauwvingers uit de Overijsselse hoofdstad zijn net als Telstar een fusieclub van het vroegere PEC en Zwolse Boys. PEC was zelf al een fusieclub en smolt in 1969 verenigingstechnisch samen met Zwolse Boys. Na enkele tussentijdse naamsveranderingen werd het vanaf 2012 definitief (althans tot nu toe) PEC Zwolle. En zoals Heinz Stuy als latere Ajax-doelman de meest vermaarde speler van Telstar is geweest is dat voor PEC Zwolle een andere voormalige Ajax-doelman: Piet Schrijvers, die in zijn Mokumse periode als bijnaam droeg “De Beer van De Meer” en later minder vleiende spotnamen als “De Bolle van Zwolle” en “Het lek van PEC”. De in 2022 overleden Schrijvers begon zijn profloopbaan bij het schitterend in het natuurgebied Birkhoven gelegen HVC uit mijn geliefde Amersfoort, de historische stad van mijn vaderen. Zijn roem begon te stijgen toen hij in 1968 onder de lat kwam te staan bij FC Twente en in dat eerste seizoen meteen maar even in het oude Diekman-stadion in Enschede met 5-1 van het Ajax van Cruijff en Keizer won. In dat seizoen was FC Twente voor de kampioensschaal lange tijd de meest serieuze concurrent van Feyenoord, dat echter in De Kuip de ambitieuze Tukkers met 3-0 versloeg en dat uitgerekend in Twente met een 0-1 zege (doelpunt Ove Kindvall) de titel greep. Het Twentse publiek was daarover zo gefrustreerd dat zij de wegrijdende spelersbus van Feyenoord met stenen bekogelden. Piet Schrijvers had ook maar liefst 46 Oranje Caps op zijn naam staan.

Terug naar de wedstrijd tegen PEC Zwolle van jongstleden zaterdagavond. Eindelijk speelde Feyenoord weer eens een hele wedstrijd met overtuiging al nam de ploeg in de tweede helft wel wat gas terug. Maar ja toen stond het ook al 4-0 met twee zware wedstrijden voor de boeg. Het werd natuurlijk vooral de wedstrijd van topscorer Ueda, die er maar liefst vier weer in het netje deed belanden. Hij staat daarmee vooralsnog op eenzame hoogte op de topscorerslijst van de Eredivisie. Met 18 treffers prijkt hij ruimschoots boven de nummer twee, voormalige Feyenoorder Guus Til, uit.

Ondanks het rijkelijk vloeiende hemelwater was het voor Het Legioen dus weer eens een ouderwets avondje genieten in De Kuip met helaas toch nog een vlekje op de valreep. Want hoe dom kun je zijn als professionele doelman om een terugspeelbal met je handen op te rapen, zodat je een indirecte vrije trap tegen krijgt op enkele meters van het doel. En die vloog er dan ook onhoudbaar in en zo kregen we in the dying seconds toch nog een volkomen onnodige tegengoal. Ik weet niet hoe het momenteel met de uiterst blessuregevoelige Justin Bijlow gesteld is, maar de technische leiding doet er heel verstandig aan om serieus werk te maken van een stabielere doelman dan de wisselvallig presterende Duitser. In 2023 had Wellenreuther met een virtuoze redding een groot aandeel op de toenmalige zege op Ajax in de Snelkookpan, bijgenaamd JC-Arena, maar vooral de laatste tijd laat hij toch ook wel dure steken vallen, zoals in de vorige thuiswedstrijd tegen NEC. En die wisselvalligheid zowel in positieve als in negatieve zin kan net het verschil ten goede of ten kwade maken aan het eind van het seizoen, wanneer de prijzen en Europese kwalificaties worden verdeeld.

Robin van Persie staat weer even niet ter discussie, zo snel kan het in het land van Koning Voetbal gaan, in positieve én negatieve zin. Maar nu komen er twee nieuwe lakmoesproeven aan of noem het maar gerust twee vuurproeven, waaraan de Kralinger zich zomaar zou kunnen branden. Donderdag wacht FCSB, het voormalige Steaua Boekarest en zondagmiddag onze Angstgegner bij uitstek: Ajax. Het kleine broertje uit Woudestein won eerder dit seizoen in de residentieloze hoofdstad van Ajax en ons dierbare Feyenoord zou toch geen best figuur slaan indien de veruit grootste club uit de Wereldhavenstad vervolgens het loodje zou leggen in de Amsterdamse Snelkookpan. Maar bij Feyenoord is alles mogelijk en dat is altijd al zo geweest. Op 9 september 1970 de Wereldbeker winnen en nog diezelfde maand, op 30 september, voor het Europese hoofdtoernooi uitgeschakeld worden door het volstrekt anonieme Ut Arad. Toevallig uit hetzelfde land als de tegenstander van aanstaande donderdag. We zijn dus weer eens gewaarschuwd.

ForLife en ForEver
Rood-wit-zwart
Feyenoord-hart