COLUMN: Feyenoord-veteranen winnen Wim Jansen-cup

Beste Feyenoord-vrienden,

Het was een speciaal gevoel om weer voor even De Kuip te bezoeken voor een wedstrijdje om des keizers baard. Al ging het officieel om de Wim Jansen-cup en was de opbrengst bestemd voor goede doelen, te weten projecten voor een gezond leven en talentontwikkeling in Rotterdam en omgeving, waarvan de Feyenoord Foundation de belangenbehartiger en crowdfunder is. Volgens een vertrouwd cliché was het dus thuis komen en dat raakt deze oude sok met 78 Kerstboompjes achter de rug toch wel diep in zijn Feyenoord-ziel. En zo maakte ook ik het dus toch een keer mee om met een digitale ticket op de Iphone via de scan door het poortje te glippen en waren er ook geen lange rijen voor de ingangen. Lekker ouderwets dus en zo hoort het toch eigenlijk uit oogpunt van klantvriendelijkheid, klantgerichtheid én klantenwerving. Want al ben je ieder jaar uitverkocht met je seizoenkaarten, de losse tickets wil je toch ook aan de man en vrouw brengen. Het weer werkte ook nog mee, de zon scheen het eerste uur van het verblijf in Neerlands mooiste en meest traditionele stadion volop en daardoor konden zelfs de jassen uit op toch al weer een najaars-zondagmiddag gedateerd de twaalfde oktober. Volop in de herfst maar die liet zich dus gelukkig niet gelden. Het was alles bij elkaar een gezellige en relaxte sfeer met ook het hartstochtelijk gezongen “You never walk alone”, een lied met eeuwigheidswaarde en natuurlijk het even vertrouwde “Niets is sterker dan dat ene woord”. Ja en toen kwamen natuurlijk een grote groep onsterfelijke helden de smetteloze en via borden langs de gracht zelfverklaard heilige grasmat op. Met de enige echte opvolger van de ons nu ontvallen clubicoon Ove Kindvall, te weten Pierre van Hooijdonk en verder Dirk Kuijt, de man die als centrumspits het verschil maakte tijdens het seizoen 2016-2017, in het bijzonder in die kampioenswedstrijd tegen Heracles, waarin hij drie keer scoorde, waarvan de eerste al na 40 seconden. En waarbij mijn achternaamgenoot in de slotfase namens de Tukkers de eer redde (3-1).

Pi-air deed een deel van de eerste helft bij Feyenoord mee en in de tweede helft viel hij als oudgediende in bij Celtic. Ook Glenn Loovens liep na de rust over naar de Schotse tegenstander van 6 mei 1970. Vreemd eigenlijk dat die jongen bij Feyenoord in de jaren 2001-2006 nooit helemaal voor “vol” werd aangezien maar later wel jaren speelde bij niet de minste clubs, want behalve bij Celtic ook bij Real Zaragoza en Sheffield Wednesday dat hij samen met (“Gooch”) Onyewu zelfs voor degradatie uit de Premier League wist te behoeden. Tijdens zijn jaren bij Feyenoord werd hij tussentijds uitgeleend aan Excelsior en De Graafschap, geen echte blijken van waardering voor zijn capaciteiten.
Ja en dan Dirkie Kuijt. Die kon conditioneel ook nog wel aardig meekomen maar miste wel een omstreden stafschop. De doelman gokte terecht op de voor hem rechter hoek, waar de meeste rechtsbenige voetballers bij penalty’s voor kiezen.

Het mocht de pret van de uiteindelijke zege niet drukken, al wierp (wie anders dan) Bas Nijhuis weer eens een smetje op de hele happening door niet alleen die betwistbare pingel cadeau te doen, maar daar bovenop ook nog eens de fel protesterende aanvoerder van het Schotse team rood te geven. Zogenaamd en zelfverklaard uit oogpunt van het opvoeren van een show, maar ook veteranen dien je als scheidsrechter serieus te nemen en er geen potje van te maken. Het deed me weer herinneren aan de Bas Nijkruis van 24.10.2010, toen 010 met 10 man van PSV verloor met 10-0. Toen schonk hij de Zwartrokken twee pingels en werd Feyenoorder Kelvin Leerdam een rode kaart in de maag gesplitst. Willem van Hanegem noemde hem in zijn eerstvolgende column na dat weekend “een nare man”.

De wedstrijd van de Legends ligt weer achter ons en Oranje heeft met de 4-0 zege op Finland het WK-ticket nu bijna binnen. Komend weekend gaat de competitie weer verder met een “altijd lastige” uitwedstrijd voor Feyenoord tegen de kleinste van de twee Twentse Eredivisieclubs. En daarna volgt dan het eerste échte praktijkexamen tegen PSV in De Kuip. Hopelijk zonder titel-influencer Makkelie.
Met wedstrijden tegen de Brabo’s uit de voormalige Lichtstad mis ik mijn seizoenkaart nog het minst. Jaren lang was Feyenoord in de eigen Kuip een zeer gevreesde Angstgegner voor de Eindhovenaren, maar daar is de laatste jaren danig de klad in gekomen. En voor mij persoonlijk is emotioneel gezien niets zo erg dan het van PSV verliezen van ons dierbare Feyenoord. Ik ga het ook echt niet op de bank volgen, dat doe ik mijzelf niet aan, maar kijk wel achteraf mits we in ieder geval niet hebben verloren.

Mocht Feyenoord ook zondag gewoon winnen van de ploeg uit de stad van Herman Finkers, dan start het tegen de grootste Brabantse club in ieder geval nog als koploper. Zeer de moeite waard er alsdan alles aan te doen om die luxe positie te consolideren tegen de meest geduchte titel-concurrent.

ForLife en ForEver
Rood-wit-zwart
Feyenoord-hart