COLUMN: Feyenoord wint ook tweede uit-derby én veel overtuigender

Beste Feyenoord-vrienden,

Na moeizame competitieaftrappen in de afgelopen twee seizoenen is nu juist sprake van een vliegende start. Met negen punten uit drie wedstrijden hebben we de optimale winst op zak en daarmee staat ons dierbare Feyenoord zo maar ineens weer een keer bovenaan. Met ook nog een wedstrijd minder gespeeld dan de concurrentie, een factor die overigens wel medebepalend is voor die huidige koppositie.

Als iemand mij voorafgaande aan het duel had voorspeld dat Feyenoord op Spangen wel even met 0-4 zou winnen, dan zou ik die man of vrouw stante pede hebben geadviseerd even bij zijn of haar huisarts langs te gaan voor een verwijsbriefje richting de psychiater. De eerdere derby op Woudestein was bedroevend slecht en daar kwamen we heel goed weg met een minimale winstmarge van 1-2 en met twee ballen op de paal in ons benauwende voordeel. Maar Robin van Persie had in eigen woorden aangekondigd dat de rustperiode van enkele weken een gunstige time-out zou zijn voor gedegen voorbereidende trainingen en wellicht ook voor andere wijzen van klaar stomen (bijvoorbeeld mentaal) voor het betere werk. En al was het gistermiddag op Het Kasteel zeker nog geen niveautje Arne Slot, het leek nu tenminste wel ergens op. En zeker in de tweede helft, toen oud-Feyenoorder Bruno Martens Indi ons letterlijk een handje hield door een doorgebroken Ueda aan diens shirt te trekken. Met als gevolg een onverbiddelijke rode kaart welke arbiter Gözübüyük hem voorhield. Vanaf toen was Sparta wel gezien en was het enkel nog de vraag tot hoe hoog de score zou oplopen. Dat was dus tot 0-4.

En dat dat denkbeeldige advies inzake een psychiatrisch consult ten aanzien van de 0-4 prognose op Het Kasteel zou in nog veel optimaler mate van toepassing zijn geweest bij een imaginaire voorspelling dat de promovendus uit de IJmond de Zwartrokken in Eindhoven met 0-2 op de broek zou geven. Zo’n profetie zou van een dermate surrealistisch gehalte zijn geweest dat spoedopname in een daartoe uitgeruste kliniek nog méér voor de hand zou hebben gelegen. De wonderen hebben het land van Koning voetbal echter nog niet verlaten. Ineens dringt het besef weer bij een ieder door hoe kogelrond de bal toch is en dat het leren projectiel tot in het extreme anders kan rollen dan het verwachtingspatroon ons daaromtrent bij voorbaat ingeeft. En dat gold in ietwat mindere mate toch ook voor wat betreft de remise achter de Zuiderzeedijk in het pittoreske klompendorp ten noorden van de residentieloze hoofdstad.

En ten derde deed ook En-Ee-See onvrijwillig afstand van diens verrassende rol als (tijdelijk) koploper en vanwege die drie uitslagen tezamen kon Feyenoord volkomen onverwacht de koppositie innemen. Surprise surprise!

Of we die luxueuze en tevens pretentieuze positie (lang) zullen kunnen consolideren is natuurlijk altijd wel de vraag maar zeker nu, omdat er toch nog wel gerede twijfel bestaat of we een kampioenswaardige selectie bijeen hebben kunnen sprokkelen. Vanuit een lekker potje wensdenken is een lonkende zeventiende landstitel natuurlijk wel een heel aangename overpeinzing, maar vanuit een gezonde mate van realiteitszin moeten we ons nog niet gek laten maken door de wenkende status quo. En zeker internationaal niet nu we dus in de Europa League gaan ballen. Steeds meer echte kenners zoals Rafael van der Vaart en onze Kromme Willem vinden dat Feyenoord niet meer diep in de beurs moet tasten voor een tot de verbeelding sprekende spits gezien de schotvaardigheid en doeltreffendheid van de door velen nu al verguisde en dus te licht bevonden centrumspits Ueda. Maar het moet gezegd dat de Japanner zich inmiddels ontpopt als een onvervalste goaltjesdief of zoals Van der Vaart dat uitdrukt: als een betere versie van Ajax-spits Brian Brobbey. Hoe dan ook, Ayase heeft er in drie wedstrijden al weer vier inliggen en dat is een bovengemiddelde score. Maar goed, het is aan Dennis te Kloese en consorten om deze voetbaltechnische Gordiaanse knoop alsnog door te hakken, want ontwarren gaat zeker niet meer lukken. En Alexander de Grote veroverde met dat doorhakken in de Oudheid het hele Midden-Oosten tot aan de Indus toe, dus wie weet doen wij dat in deze jaargang van de competitie ook wel met ons eigen kikkerlandje.

In ieder geval heeft Van Persie een gouden voetbalweekend achter de rug waarin alle kaarten in optima forma gunstig werden ten toon gespreid. Hij ligt dus voor even niet onder vuur van zijn criticasters waartoe ook zeker uw columnist behoorde. Scorebordjournalistiek is niemand vreemd, ook op de sociale media niet en we gaan nu nog meer dan tevoren de verdere verrichtingen van de hoofdcoach en diens selectie letterlijk op de voet volgen. Ik zal heel graag erkennen de plank volledig te hebben mis geslagen indien we ons komend voorjaar op de Goalsingel kunnen verzamelen om onze clubheld en zijn manschappen toe te juichen, maar daartoe heeft de Kralinger nog wel een hele lange weg te gaan.

ForLife en ForEver
Rood-wit-zwart
Feyenoord-hart