COLUMN: Ove Kindvall, centrumspits met eeuwigheidswaarde

Beste Feyenoord-vrienden,

Afgelopen dinsdag schreef ik vanwege mijn verlengde vakantie een dag later dan gewoonlijk mijn wekelijkse column en terwijl ik daaraan werkte kreeg ik tot mijn grote droefenis én ontsteltenis het overlijdensbericht van mijn grootste Feyenoord-held aller tijden binnen. Ove Kindvall, rugnummer negen, legendarische centrumspits met eeuwigheidswaarde. Want hij gaf, na een verre en loepzuivere pass van de ons eerder dit jaar ontvallen onsterfelijke clubheld “IJzeren” Rinus Israël, het laatste tikje tegen de bal die ons dierbare Feyenoord tot in alle eeuwigheid de nationale primeur schonk als winnaar van de als hoogst gerankte Europese prijs, door Leo Beenhakker wel tot de “Cup met de grote oren” vernoemd. En enkele maanden later scoorde hij ook de eerste tegengoal in de uitwedstrijd tegen Estudiantes de la Plata om de Wereldbeker waarmee de razendsnel tot 2-0 opgelopen achterstand na 21 minuten spelen werd verkleind. In de tweede helft nam balkunstenaar Willem van Hanegem de gelijkmaker nog voor zijn rekening. In Rotterdam maakte Joop van Daele het wereldomvattende huzarenstuk af met diens alles beslissende treffer welke ons toen ook nog voor altijd tot nationale wereldbekerprimeurhouder deed promoveren.

In de clubhistorie staat Jaap Barendrecht als hoogst gerankte topscorer te boek met 196 goals, Cor van der Gijp als tweede met 177 goals en Ove Kindvall als derde met 151 goals.
Echter Jaap Barendrecht deed daar 238 wedstrijden over gedurende twaalf seizoenen in de amateurtijd, dat maakt 16,3 doelpunten per seizoen en 0,823 doelpunten gemiddeld per wedstrijd.
Cor van der Gijp deed over zijn productie 233 wedstrijden over 9 seizoenen. Dat maakt 19,6 doelpunten gemiddeld per seizoen en 0, 759 per wedstrijd.

Ove Kindvall scoort in beide opzichten gemiddeld het hoogst: voor diens productie had hij 183 wedstrijden nodig gedurende vijf seizoenen. Dat maakt 30,2 doelpunten per seizoen en 0, 825 per wedstrijd. Dat alles nog los van het feit dat Ove een aantal van zijn doelpunten dus op Europees en mondiaal niveau heeft gescoord.

Kindvall was een razendsnelle en zeer beweeglijke centrumspits en als tweebenige aanvaller schoot hij vanuit alle posities, hoeken en standen met strakke, vaak volstrekt onhoudbare ballen op het doel. Iedereen verwachtte een voorzet en dan lag de bal al met een ziedend schot in de touwen. De frêle en technisch zeer vaardige linksbuiten Coen Moulijn heeft wel eens verklaard dat wanneer hij een een-tweetje met Over wilde aangaan hij de bal niet meer van de Zweed terug kreeg omdat die dan al in het net plofte. Een vaste uitdrukking op veler lippen was dan ook: Kindvall….góóóáááál!!!

Kindvall was ook letterlijk én figuurlijk het doeltreffende antwoord van Feyenoord op het fenomeen Johan Cruijff van Ajax. Hij was overigens niet de eerste Zweed in dienst van de club van Zuid. Dat was de op 16 januari van dit jaar op 88-jarige leeftijd overleden Harry Bild. In 1967 verliet Bild Feyenoord weer omdat in die jaren slechts twee buitenlanders per club mochten worden aangetrokken. En Feyenoord nam in dat jaar na veel gedoe inclusief een rechtsgeding de Joegoslaaf Paja Samardzic over van FC Twente.

Kindvall had wel één handicap en dat was dat hij ’s winters uit vorm was en dan vaak verstoken bleef van doelpunten. Dan kwam hij ook publicitair onder druk te staan en dat was uiteindelijk voor hem de aanleiding om in 1971 Feyenoord vroegtijdig te verlaten, slechts 28 jaar oud. De onberispelijke Zweed was daarbij zo fatsoenlijk dat vertrek een jaar van tevoren aan te kondigen. Kennelijk werd dat niet zo serieus genomen en ging men ervan uit dat hij nog wel van gedachte zou veranderen, maar dat bleek een pijnlijke vergissing van manager Guus Brox. En voor een waardige opvolger werd dan ook niet gezorgd. De enige equivalente speler die Feyenoord op de positie van de Zweedse hogesnelheidstrein zou versterken kwam pas in 2001 naar Feyenoord toe, exact dertig jaar na het afscheid van Kindvall. Dat was Pierre van Hooijdonk, althans in diens eerste periode bij Feyenoord. Toen scoorde hij 52 doelpunten in 61 wedstrijden. Hij won in die korte periode “slechts” één prijs met Feyenoord, maar wat voor een: de UEFA-Cup en die hadden we zonder Pi-air met diens meerdere allesbeslissende doelpunten never nooit niet gewonnen. Zijn vrije schoppen stonden qua doeltreffendheid vrijwel gelijk aan een penalty. Die UEFA-cup was ook een primeur voor Nederland en tevens nog steeds de laatste Europese prijs door een Nederlandse club gewonnen.

Wat het winterse vormverlies van Ove betreft: zodra de voorjaarszon ging schijnen bloeide hij weer helemaal op en werd dan wederom topscorer van Nederland, een enkele keer moest hij die topprestatie delen met Cruijff.
Volgens mijn statistieken heeft Ove zijn meeste doelpunten in één wedstrijd op 24 september 1967 in het
Haagse Zuiderpark tegen ADO kunnen noteren. Feyenoord won dat duel met 3-6 en de Zweed scoorde maar liefst vier keer, overigens geen clubrecord. Dat club- en landelijk record staat onaantastbaar op naam van Henk Schouten met negen doelpunten tegen De Volewijckers op 2 april 1956, waarbij hem zelfverklaard een tiende doelpunt werd onthouden omdat de arbiter een fractie eerder voor het eindsignaal had gefloten.

Ove speelde zijn laatste wedstrijd voor Feyenoord thuis tegen Haarlem, nadat een ronde eerder de titelstrijd vrijwel beslist was door aartsrivaal Ajax in de residentieloze hoofdstad met 1-3 te verslaan. Maar dan moest er in de slotronde nog wel van Haarlem worden gewonnen en dat deed Feyenoord met 2-1, waarbij Ove geheel in stijl beide doelpunten voor zijn rekening nam, waarvan de tweede vanaf de strafschopstip.

Op 5 augustus 2025 is onze onvergetelijke centrumspits met eeuwigheidwaarde overleden. We zullen hem nooit vergeten.

Gevoelsmatig zou het voor mij een anticlimax jegens het eerbetoon aan Ove Kindvall zijn om nu nog iets aan deze aflevering toe te voegen over de openingsdag van de competitie, dus dat bewaar ik – quod vult Deus- graag voor mijn volgende column.

ForLife en ForEver
Rood-wit-zwart
Feyenoord-hart