COLUMN: Geen toekomst zonder zorgen

Beste Feyenoord-vrienden,

In verband met het zomerreces in mijn functies als gemeenteraadslid en multifunctioneel kaderlid van de FNV had ik als wekelijks columnist een beurt willen overslaan, maar daar zie ik nu toch maar vanaf vanwege een aantal gebeurtenissen welke mij als oude supporter niet onberoerd laten.
Om te beginnen en geheel los van de huidige situatie bij ons dierbare Feyenoord bereikte mij gistermorgen het droefgeestige bericht van het overlijden van Dick Schneider. De man die met twee enorme pegels het landskampioenschap van 1971 veilig stelde en wel in het hol van de leeuw tegen de toenmalige aartsrivaal uit de residentieloze hoofdstad. Niet in de voormalige thuisbasis van Ajax (De Meer) , maar zoals destijds bij topwedstrijden gebruikelijk was in het veel grotere Olympisch Stadion. Mijn vrouw en ik waren er vanuit onze woning in de Agniesestraat in Rotterdam, waar we toentertijd bij de opa van mijn vrouw inwoonden, naar mijn ouderlijk huis in de Schaarweide (Tuindorp De Vaan) getogen om die allesbeslissende wedstrijd via de kleurentelevisie van mijn ouders te volgen. Toen was een zwart-wit tv in de woonkamer nog regel en een kleurentelevisie uitzondering.

Ajax had de beker al binnen en had daarbij ook Feyenoord in De Kuip uitgeschakeld. Met een soort van gelegenheidselftal, althans volgens Ajax-trainer Rinus Michels, die na afloop met onvervalste Mokumse arrogantie badinerend sprak over Feyenoord. Want Ajax moest de finale van de EC I nog spelen en had zich zelfverklaard ingehouden in die bekerwedstrijd

Wat dat zogenaamde B-team betrof, dat viel reuze meeviel, want de Mokumers waren nagenoeg met volle oorlogssterkte in het krijt getreden. Alleen Johan Neeskens, Gerrie Mühren en Piet Keizer waren niet opgesteld maar hun vervangers waren allesbehalve B-keus. “Tja, als Feyenoord dan niet wil winnen doen wij dat maar,” of woorden van gelijke strekking, was zijn hovaardige commentaar. Feyenoord voelde zich tot op het bot vernederd en zon op sportieve wraak in die voorlaatste competitiewedstrijd waarin feitelijk zou worden uitgemaakt wie er kampioen werd: Ajax of Feyenoord. Het daarop zo toepasselijke liedje van Doris alias Tom Manders (“Wie wordt er dit seizoen, de voetbalkampioen, Ajax of Feyenoord?”) was voor 300 % relevant.

Het was nog niet zeker of het betonnen verdedigingscentrum Israël-Laseroms wel mee zou doen want in het bijzonder Rinus Israël zat danig in de lappenmand. En de Ajacieden hoopten er natuurlijk stiekem op dat het inmiddels wereldberoemde hart van de Feyenoord-defensie het zou moeten laten afweten. Maar dat pakte dus geheel anders uit en met name IJzeren Rinus betrad het veld met een knie dik in de zwachtels. Tot grote teleurstelling van de Amsterdammers. En ondanks een 1-0 voorsprong bij de rust voor de thuisploeg won Feyenoord dus toch overtuigend door doelpunten van (wie anders?) Ove Kindvall en de van Go Ahead overgenomen Dick Schneider (2x).

Dat waren dus gouden tijden. In zes seizoenen tijd won Feyenoord drie keer de landstitel, één keer de beker en last but not least de Europacup I, de Wereldbeker en de UEFA-Cup.

En de afgelopen drie seizoenen wonnen we ook elke keer een prijs, zij het qua waarde in afnemende mate: de landstitel in het seizoen 2022-2023, de beker in het seizoen 2023-2024 en de JC-schaal in het seizoen 2024-2025. Maar nu dreigen we weer af te glijden naar een minder succesvolle tijd. Ik heb het al eerder betoogd en daar hoef je geen gepromoveerde voetbalprofessor voor te zijn: Van Persie is een onverstandige en onverantwoorde keuze geweest als hoofdcoach van Feyenoord. Hij dreigt in die rol als voormalige wereldvoetballer een tweede Marco van Basten te worden. Die bakte er ook niets van als trainer. De voorbereidingen van het nieuwe seizoen verlopen alarmerend slecht, zelfs tegen een tweede klasse uit Oostenrijk werd kansloos met 2-0 verloren. En op de transfermarkt werden aanvankelijk goede zaken gedaan met het aantrekken van Sem Steijn en Luciano Valente. Maar daarna is er veel mis gegaan en heeft men ook veel kansen op versterking laten liggen. Want waarom bijvoorbeeld niet Marving Young bij Sparta opgehaald nu klasbakken als Hancko en Hartman zijn vertrokken! Die Spartaan zal nu wel naar de Zwartrokken vertrekken.

Ik denk dat we tegen het Fenerbahce van (alweer) José Mourinho volstrekt kansloos zijn. Die sluwe Portugees bindt Feyenoord ten derde male achter zijn zegekar met ook nog eens het voordeel van eerst in Rotterdam te spelen. Want dan wordt een eventuele verlenging ook in een uitwedstrijd gespeeld en dat is altijd een nadeel. En dan zullen we het met de Europaleague moeten doen en die levert heel wat minder klinkende munt op dan de Champions League. Dus raken we ook in dat opzicht weer achterop bij PSV en Ajax. Ik hoop oprecht de plank danig mis te slaan, maar ik vrees ten diepste van niet.

ForLife en ForEver
Rood-wit-zwart
Feyenoord-hart.