COLUMN: Dat viel niet mee tegen de Deventer Adelaars

Beste Feyenoord-vrienden,

Hetgeen vooraf al een beetje werd gevreesd, althans mijnerzijds wel, kwam ook wel grotendeels uit. Te weten dat Feyenoord het buitengewoon moeilijk zou krijgen tegen de Eagles uit de Deventer koekstad. Uiteindelijk werd er wel gewonnen, maar tot twee keer toe gooiden de Gelderse IJsselbewoners tussentijds roet in het eten. Gelukkig gold hier wel de oude nautische wet van het “Driemaal is scheepsrecht” en werd de bekerfinalist, die ook PSV in Eindhoven uitschakelde, aan de zegekar gebonden. Maar zeker in de eerste helft waren er fasen dat ik de Adelaars als team beter vond voetballen dan ons dierbare Feyenoord. Het was de individuele klasse die uiteindelijk de doorslag gaf.
Het leek er in die eerste helft op dat Feyenoord met dezelfde gemakzucht aan de wedstrijd begon als waarmee de Zwartrokken uit Eindhoven nu alle prijzen hebben verspeeld. De Johan Cruijff-schaal aan Feyenoord, de beker aan AZ of Go Ahead en de titel aan de boys uit de residentieloze hoofdstad. En die instelling zou gisteren ook voor onze club van Zuid zo maar fataal hebben kunnen aflopen, impliciet een eventuele remise gezien de ambitie om minstens die derde plaats nog definitief binnen te halen. Eerlijk gezegd lijkt mij die zogenaamd in beeld komende tweede plaats een onhaalbare kaart, mede gezien het toch weinig overtuigende spel dat Feyenoord gisteren op de mat legde. Dat deed me toch nog sterk denken aan het geklungel ten tijde van Priske, ook wat de verdediging betrof waarin zowel Wellenreuther als Trauner niet bepaald in bloedvorm verkeerden. En dat is dan eufemistisch uitgedrukt. Op Trauner zit nu duidelijk de sleet, die mag na dit seizoen onder dankzegging voor de bewezen diensten een enkele reis richting de Oostenrijkse Alpenweiden worden aangeboden. En wat de keepers betreft zal Feyenoord de komende transferperiode prioriteit moeten stellen aan twee nieuwe topkeepers, want met een onzekere tweede doelman en een meer in de ziekenboeg dan op het veld verkerende eerste doelman kunnen we zo niet verder.
Wie ik ook weer mateloos irritant vond was tv-komiek Bas Nijhuis die zogenaamd geen strafschop zag in de tackel van James op Moussa zonder de bal te spelen. Ook de grensrechter stond kennelijk te snurken want vanaf de overkant in vakkie UU kon Jules de Corte (ik citeer even Peter Bosz) nog waarnemen dat het een glaszuivere pingel was, laat staan ik-zei-de-gek die als 77-jarige sinds mijn staaroperatie ook mijn Iphone-berichten zonder bril kan lezen. Dan was de Tukkerse arbiter op 24 oktober 2010 tijdens die catastrofale aflevering van PSV-Feyenoord (10-0) heel wat soepeler en sneller met zijn beslissingen door twee pingels aan PSV uit te delen en een rode kaart aan toenmalige Feyenoorder Kelvin Leerdam. En dat alles zomaar op basis van eigen waarneming. Want destijds was er nog helemaal geen VAR, dat wisselvallige en wispelturige arbitrale instituut belast met selectieve waarneming en besmet met een Ajax-virus werd pas in 2018 ingevoerd.
Uiteindelijk moest Nijhuis er gistermiddag wel aan geloven en de geheide pingel toekennen, welke door Jakub Moder op voorbeeldige wijze werd benut, ondanks dat de Deventer doelman de goede hoek had uitgekozen en het schot niet eens zo hard was maar wel loepzuiver.
En het was dus uiteindelijk aan de grote klasse van de Braziliaanse Igor Paixão te danken dat we toch de bovenliggende partij werden en derhalve volop in de race blijven voor minimaal die derde plaats.
We hebben nu nog zeven wedstrijden te gaan om die momenteel virtuele derde plaats te consolideren of wellicht mogelijk de nog meer zekerheid gevende tweede plaats binnen te hengelen wat de financiële positie van Feyenoord komend seizoen betreft. Het blijft toch schuren als je constateert hoe snel Ajax al weer boven Jan lijkt te komen na een dramatisch voorliggend seizoen waarin enorm veel geld over de balk werd gesmeten. Bij Feyenoord duurde zo’n financiële baisse soms vele achtereenvolgende seizoenen zoals in de jaren zeventig en tachtig en ook in deze eeuw hele lange tijd. En dat voor een stad die doorgaat als een werkstad tegenover Amsterdam als sloepenstad. Als we die “virtuele” derde plaats niet zouden kunnen vasthouden dan dreigt na een korte opleving van enkele seizoenen wederom een periode waarin elke cent moet worden omgedraaid alvorens die te kunnen uitgeven. Laat onze club daar in vredesnaam voor worden behoed.
ForLife en ForEver
Rood-wit-zwart
Feyenoord-hart