COLUMN: Champions League raakt steeds meer uit zicht

Beste Feyenoord-vrienden,

Toeval of niet, maar afgelopen zaterdag stond in de weekend editie van de NRC op de bladzijden 30 en 31 een interview met ene Miriam Vieveen (vermoedelijk afkomstig uit Heerhugowaard, maar ik laat me op dat punt graag verbeteren), die na veertien jaar Kuip-bezoek met seizoenkaart er de brui aan geeft. Zij draagt daarbij dezelfde argumenten aan waarom ik na bijna 70 jaar Kuip-bezoek bezig ben met mijn afscheid van ons even mooie als gedateerde stadion aan de Nieuwe Maas. Om te beginnen het een half uur bij regen en ontij in een lange rij voor de poorten wachten eer je naar binnen kunt, om vervolgens intensief te worden gefouilleerd en in je schoudertas te worden begluurd of daar wellicht boksbeugels, stiletto’s of cobra’s in zitten. En daarnaast het euvel dat vrijwel niet meer op de standaardtijd van zondagmiddag 14.30 uur wordt afgetrapt, maar dit seizoen al vier keer op zaterdag- of vrijdagavond om 21.00 uur. Voor supporters die in de Westerbeekstraat of de Lange Geer wonen vormt dat natuurlijk geen probleem, maar als je terug naar Liessel, gemeente Deurne halverwege Eindhoven en Venlo, moet reizen is dat een heel ander verhaal. Zij noemt ook nog de absurd hoge horecaprijzen en inderdaad heeft zij daarmee eveneens een punt. Een flesje cola van een halve liter inhoud kost bij de supermarkt 49 cent en in De Kuip betaal je voor een beker met beduidend minder inhoud meer dan het tienvoudige daarvan en dat riekt toch een beetje naar afzetterij. En mensen hebben nu eenmaal niet het geld op hun rug groeien, ook al is de ene portemonnee natuurlijk wel wat buikiger dan de andere. Persoonlijk vind ik die lange rijen nog het ergste, dat was vroeger gewoon niet zo, zeker niet wanneer je meteen na opening van De Kuip naar binnen ging. En dat was destijds ook nog eens een half uur eerder. En zo geweldig is het kijkspel ook niet wat je vervolgens voorgeschoteld krijgt, laat ik het eufemistisch uitdrukken. Het sportieve verval sinds de dagen van Arne Slot is schrikbarend en ontluisterend groot, zo niet dramatisch. Want nu de CL voor nu en ook voor de nabije toekomst steeds meer uit zicht raakt dreigt ons dierbare Feyenoord ook qua financiële bedrijfsvoering weer ouderwets op achterstand te geraken ten opzichte van de twee grootste rivalen van de afgelopen halve eeuw. En ik vrees dat met de komst van Robin van Persie het tij niet zal worden gekeerd. Het is zoals Co Adriaanse ooit orakelde: “Een goed paard is nog geen goede ruiter!”

Genoeg hierover. Want we zitten tussen twee duels in tegen Internazionale dan wel Inter Milan. Die Italiaanse topclub namen we in 2002 in de halve finale van het toenmalige UEFA-Cup toernooi over twee wedstrijden te grazen. En dat was destijds toch ook geen makkie met wereldsterren als Toldo, Ronaldo, Seedorf, Vieri en Ventola. Maar daar stond wel tegenover een Feyenoord met Pi-air, Jon Dahl Tomasson, JP van Gastel (“De Kleine Koeman”), Johan Elmander, Bonaventura Kalou, Patrick Paauwe, Robin van Persie, Paul Bosvelt, Kees van Wonderen, Igor Kornejev en nog een aantal prima en zeer nuttige semi-klassers. Die gemixte melange kon je om een boodschap sturen en de ploeg die het afgelopen woensdag tegen het Inter anno 2025 moest opnemen kan qua klasse en capaciteiten in geen enkel opzicht een vergelijking met die succesvolle selectie van 2002 doorstaan. Niettemin heeft het huidige Feyenoord het ondanks de zeer uitgebreide ziekenboeg welke de selectie al maanden lang teistert dit seizoen in de Champions League – behoudens enkele opzichtige zeperds - uitstekend gedaan. Maar het zat hier en daar natuurlijk ook mee en eens laat het geluk je in de steek en het elftal dat woensdag binnen de lijnen kwam, inclusief hun latere vervangers, was gewoon een maatje te klein voor de miljoenenploeg uit de stad van de Santa Maria delle Grazie en haar “Laatste avondmaal”-fresco van Leonardo da Vinci.

We zullen er dus vrede mee moeten hebben dat we het hebben geklaard tot de achtste finale en dat was, gelet op de hedendaagse internationale verhoudingen wat de Europese topclubs betreft, een huzarenstukje. Ik acht Feyenoord, zeker na die 0-2 nederlaag, volstrekt kansloos in Milaan.

Veel treuriger is dat we dus steeds minder uitzicht hebben op de derde plaats, welke mogelijk toegang geeft tot alsnog deelname aan de CL. FC Twente is ons nu voorbij (virtueel overigens nog niet) en volgende week ontvangen de Tukkers Feyenoord in de eigen Grolsch Veste. Dé kans voor de oostelijke subtopper om Feyenoord mogelijk definitief af te troeven voor die begerenswaardige derde plek. En waarop FC Utrecht inmiddels zijn positie heeft verstevigd door in Tilburg de tricolores te verslaan.
Feyenoord moet ook nog naar Alkmaar toe en krijgt Go Ahead Eagles en PSV nog in eigen huis op bezoek. De kaarten zijn dus nog lang niet geschud maar voorspellen voorlopig weinig goeds.
Doch ik laat me nog steeds graag verrassen door ons dierbare Feyenoord. Ook wanneer dat net als bij Miriam Vieveen in de toekomst vanaf de bank in de huiskamer gebeurt.

ForLife en ForEver
Rood-wit-zwart
Feyenoord-hart