COLUMN: Feyenoord rondt de eerste seizoenshelft buitengewoon teleurstellend af

Beste Feyenoord-vrienden,

Niet dat ik echt verrast was door deze uitslag. PSV moest zichzelf revancheren na twee achtereenvolgende nederlagen en Feyenoord was daarvoor natuurlijk de ideale tegenstander. Daar had Feyenoord zich als gewaarschuwd team op moeten instellen, met het spreekwoordelijke mes tussen de tanden. Maar onze dierbare club liet het op zeer beschamende wijze afweten. Van tekstuele life-verslaggever Don Paul kreeg Santiago Giménez het hoogste waarderingscijfer met een 5, voor het overige regende het tweeën, drieën en vieren. Hij gaf alleen aan Priske geen cijfer, dan doe ik het maar: een één voor de moeite. Er is jegens zijn naam een woordspeling in zwang, prutser Priske, maar die was naast andere wedstrijden zeker ook gistermiddag van toepassing. Het was met straatlengte de slechtste wedstrijd onder de Deense leiding gespeeld. Het leek werkelijk nergens naar. Wat mij betreft trekt Dennis te Kloese uit dit droefgeestige debacle een voor de man uit Midden-Jutland fatale conclusie. Al gold wel als enige verzachtende omstandigheid dat hij terecht aan Bijlow de voorkeur had gegeven boven Wellenreuther, maar de in potentie beste doelman van Nederland blunderde nu in navolging van zijn Duitse conculega ook op ontluisterende wijze en ging bij minstens twee doelpunten zeker niet vrijuit. En ook zat het Feyenoord een paar keer niet mee, ondanks de slechte beurt van het hele elftal inclusief de wissels.

Ik ben nooit een naar uitwedstrijden meereizende supporter geweest, omdat ik naast de belangrijkste bijzaak in het leven ook prioriteit gaf aan een aantal hoofdzaken des levens zoals het gezin, mijn carrière en een loopbaan lang volgen van gerichte avondstudies.

Maar ik heb toch drie keer een wedstrijd van Feyenoord in het Philipsstadion bijgewoond. De eerste keer verloor Feyenoord met 6-0 (in 1991), de tweede keer met 4-1 (in 1994) en de derde keer met 7-2 (in 1996). Bij die 6-0 scoorde Romario vier keer. Deze zeperd was de directe aanleiding tot het ontslag voor het falende trainersduo Pim Verbeek en Gunder Bengtsson waarna good old Wimpie Jansen de trainersstaf ging leiden. En die kon zich kort na dat eerdere debacle meteen bewijzen in datzelfde stadion tussen Frederik- en Mathildelaan in het Eindhovense Strijp. Dat lukte de oude wereldster in optima forma. John de Wolf schakelde plaaggeest Romario volledig uit, de door de Rambo van Feyenoord totaal ontmantelde Braziliaan raakte in die beker-halve finale geen knikker. Feyenoord won toen met 0-1 door een doelpunt van Henk Fräser en als scheidsrechter Jef van Vliet zich niet als een extreme thuisfluiter had gemanifesteerd had de uitslag nog beduidend hoger kunnen uitvallen. Die bekerwedstrijd wordt nog steeds beschouwd als een keerpunt in de toenmalige jarenlange dip waarin ons dierbare Feyenoord zich sinds het Cruijff/Gullit-jaar had verkeerd. Achtereenvolgende broodmagere jaren waarin je bij wijze van spreken als supporter voor joker in De Kuip zat en je jezelf kon afvragen waar je in vredesnaam naar zat te kijken. Maar nu brak een periode aan van vijf seizoen waarin Feyenoord in totaal zes prijzen won: één supercup (voorloper van de JC-schaal), één landstitel en vier bekers. Waarna Feyenoord weer wegzonk een nieuwe dip en daarin vielen dan ook die twee andere nederlagen in Eindhoven waarbij ik mistroostig rechtstreeks toeschouwer was.

En toch is Feyenoord traditioneel dé Angstgegner bij uitstek van de Zwartrokken, waar PSV dat is voor Ajax en Ajax voor ons. Zelfs na die 10-0 afgang met 10 man in 2010 door 010 nam Feyenoord in de return honingzoete met 3-1 sportieve wraak hetgeen PSV meteen de titel kostte. Een heerlijker revanche was niet denkbaar geweest.

Maar voor die feiten en wetenswaardigheden kopen we vandaag helemaal niets met een 3-0 oorvijg als afscheid van het jaar 2024, dat ons weliswaar een beker en een JC-schaal opleverde maar dat met name in het najaar gemiddeld genomen toch zeer teleurstellend is verlopen. De lichtpuntjes zijn dan de zeges op Girona, Benfica en Sparta Praag alsmede het bizarre gelijke spel in Manchester tegen de rijkste club ter wereld, maar ondanks die spectaculaire resultaten maakt dat de verdere misère zeker niet goed.
Rest mij niettemin iedereen sfeervolle Kerstdagen alsmede een gelukkig en gezond 2025 toe te wensen.

ForLife en ForEver
Rood-wit-zwart
Feyenoord-hart