COLUMN: Toch weer een driepunter ondanks de VAR

Beste Feyenoord-vrienden,

Afgelopen week heb ik “jobhopper” Peter Bosz niet horen mekkeren over het elfmetercadeautje waarmee zijn ploeg tegen Borussia Dortmund aan een pijnlijke thuisnederlaag ontsnapte. Hij sprak er na afloop geen schande van. Vroeg ook niet aan de aanwezige journalisten of zij het wel hadden gezien en haalde ook de bekendste Jules de Corte er niet bij.

En gisteren werd Feyenoord ostentatief benadeeld met die afgekeurde goal wegens buitenspel. De in buitenspelpositie verkerende Giménez kreeg de bal loepzuiver van een tegenstander. Het punt was dat die niet zo balvaardige opponent het lederen monster niet onder controle had toen hij de Argentijnse Mexicaan nolens volens aanspeelde. De VAR vond dat kennelijk een “dingetje”. Zo wordt dat anno 2024 kennelijk geïnterpreteerd. Kunt u het nog volgen? Ik in ieder geval niet als voormalige bondsscheidsrechter, ooit bescheiden acterend in de toenmalige onderbond (RVB).

Als dat tegenwoordig een spelregel is dan moet je als arbiter toch wel een wandelende en psychologisch geschoolde telepaat zijn of iets dergelijks om dat te doorgronden. Het wordt wel heel ingewikkeld. En als die bal het doel was ingevlogen, was ie dan ook afgekeurd omdat die speler de bal niet onder controle had? Je durft als supporter toch tegenwoordig bij gescoorde goals niet meer spontaan te juichen met zo’n VAR als integraal onderdeel van het veldspel. Het betaalde voetbal wordt er zo niet leuker op, elke spontaniteit wordt de kop ingedrukt.

Gelukkig kwam het toch nog goed. In dit geval was dat meer dan gerechtigheid. Het Almere-publiek had te vroeg gejuicht na het cancelen van een glaszuiver doelpunt. De uiteindelijke zege was van cruciaal belang met het oog op volgende week. PSV wordt landskampioen, dat is buiten kijf, maar als wij de tweede plaats tot en met wedstrijd 34 van de huidige competitiejaargang kunnen vasthouden en de beker als prijs meenemen is het seizoen qua resultaten voor mij glansrijk geslaagd.

Alleen het vaak povere spel baart natuurlijk wel zorgen. Want dat is al langere tijd niet meer om naar huis te schrijven. Natuurlijk speelde vermoeidheid na de zware missie in Rome de ploeg cruciale parten. Niet alleen fysiek, maar dus ook mentaal. Want de teleurstelling was natuurlijk best wel groot. Net als bij de twee vorige confrontaties (zeker de eerste keer in Rome) was Feyenoord er dicht bij, maar ging het toch nog mis, waarna die malloot José Mourinho zich weer eens naar hartenlust kon misdragen en de showbink uithangen jegens Arne Slot.

Drie keer verloren van AS Roma. Dat hebben Ernst Happel en zelfs Bert van Marwijk in het verleden toch beter gedaan tegen Italiaanse clubs die ook nog eens bij die historische ontmoetingen echte topteams in huis hadden. AC Milan was in 1969 zelfs de heersende wereldkampioen. Maar ja, zowel Ernst als Bert beschikten in 1969 en 2002 ook wel over beduidend meer klassespelers dan Arne Slot anno 2024.

Waar zij bijvoorbeeld legendarische fenomenen als Ove Kindvall en Pi-air als centrumspitsen konden inzetten moest Slot zich behelpen met een volledig in vormcrisis verkerende Santiago Giménez. Zelfs nadat de dolende midvoor al vroegtijdig scoorde kon hem dat niet over het dode punt heen tillen. Zijn geklungel gisteren in de al vele jaren snelst groeiende gemeente was ronduit dramatisch.

Hopelijk kan Feyenoord donderdag voor de landelijke bokaal weer over een fris en dus volkomen uitgerust team beschikken. Laat de ploeg in vredesnaam de Groningers niet onderschatten, want de Trots van het Noorden staat in de periodekampioenrangschikking op dit moment bovenaan en kan dus aan het eind van het seizoen zomaar weer promoveren naar de Eredivisie.

En over komende zondag zal ik mij maar geen illusies maken, we zijn helaas al enige tijd geen Angstgegner meer voor de Zwartrokken, de laatste bekerwinst ten spijt. Mijn scepsis heeft niet zozeer te maken met optimisme of pessimisme jegens ons dierbare Feyenoord waaraan ik al ruim 70 jaar mijn hart onwrikbaar heb verpand, maar meer met realisme. Mede gezien die zware gang richting de voormalige Lichtstad was die driepunter van gisteren van uiterst cruciaal belang voor het consolideren van de tweede plaats. En dat is gelukkig gefikst!

ForLife en ForEver
Rood-wit-zwart
Feyenoord-hart