COLUMN: Dramatische herstart te nauwer nood niet voortgezet

Beste Feyenoord-vrienden,

Naarmate je ouder wordt - en dat geldt voor mij in optima forma met 76 verjaardagen op mijn biologische curriculum vitae - word je tegen wil en dank met grote regelmaat geconfronteerd met mensen uit je netwerk die je dierbaar zijn en je dan soms heel rauwelijks ontvallen. Op 7 januari vorig jaar kwam de oudste halfbroer (19 jaar) van onze kleindochter (toen 4 jaar) met zijn auto om het leven als gevolg van een eenzijdig ongeluk.

In augustus overleed een dierbare vriend (70 jaar) uit Tegelen met wie ik vaak de wedstrijden van Feyenoord in De Koel had bijgewoond. Zijn zoon had een seizoenkaart van VVV Venlo, maar vader Guus was al heel zijn leven een grote fan van ons dierbare Feyenoord. En hij was behept met de nodige humor! Als Feyenoord in het begin van het seizoen met één punt voor stond op zijn traditionele rivalen dan grapte hij tegen een ieder die het horen wilde dat de competitie al beslist was.

En op 17 oktober jongstleden had ik als voorzitter van onze 50Plus-raadsfractie in Deurne via onze groepsapp de hele dag nauw contact had gehad met een dierbaar burgercommissielid (78 jaar) ter voorbereiding van een commissievergadering welke diezelfde avond zou plaatsvinden. Die fractiegenoot haalde ik dan vanwege zijn visuele beperking ‘s avonds met de auto op om samen aan de desbetreffende commissievergadering deel te nemen. Maar die avond kwam hij terwijl ik de auto parkeerde niet gewoontegetrouw vanuit zijn garage meteen naar mij toegelopen. Dus stapte ik uit en belde ik naar al snel bleek aan bij een verlaten woning.

Door een noodlottige valpartij in het huis van vakantievierende buren waar hij dagelijks de gordijnen opende en sloot was hij hals over kop naar een ziekenhuis in Tilburg gebracht waar hij de volgende dag overleed. Zomaar vanuit het niets was ik een zeer trouwe en aimabele partij- en fractiegenoot verloren.

En afgelopen week hebben we in Sliedrecht de uitvaart van een nichtje (Carla) van mijn vrouw, tevens een fervente Feyenoord-fan net als haar zusje Sylvia, bijgewoond. Bijzonder pijnlijk, want zij was een zeer sympathieke vrouw van slechts 66 jaar die ik al ruim 55 jaar kende. Dus vanaf haar 11de jaar. Haar zusje liet zich ooit nog fotograferen met haar grote idool John de Wolf; ook voor haar was het een zeer droefgeestig afscheid.

Het leven gaat inmiddels onherroepelijk verder en gisteren stond dan ook de wedstrijd in het Gelredome tegen het laag geklasseerde Vitesse op het programma. De club voor welke de megalomane Karel Aalberse eens een grote toekomst voorspelde waarbij aan een niveautje Manchester United moest worden gedacht. Tja, dat sprookje werd niet zo veel later om financiële redenen en vanwege vermoeden van fraude wreed verstoord en keizer Karel verdween in het jaar 2000 voorgoed van het toneel en in de anonimiteit.
https://www.gld.nl/sport/7908631/karel-aalbers-het-vitesse-dat-ik-voor-ogen-had-komt-nooit-meer

De prijzenkast in de Gelderse hoofdstad is slechts gevuld met twee kampioensschalen van de Eerste Divisie en één KNVB-beker, gewonnen in ons voorlaatste kampioensseizoen 2016-2017 en waarbij in Arnhem ook Feyenoord werd uitgeschakeld. Henk Fräser was destijds de trainer in Arnhem.

Vitesse heeft ons behoorlijk wat keren de voet dwars gezet. In het seizoen 2020/2021 werd zelfs uit en thuis verloren van Vitesse en vorig seizoen werd een feestelijke afsluiting van een mooi kampioensseizoen verpest door een 0-1 nederlaag hetgeen naderhand een voorbode bleek voor het huidige zo dramatisch gestarte én herstarte seizoen.

Ook gistermiddag ging het weer verre van crescendo ondanks het indrukwekkende overwicht gedurende de eerste helft. De 0-1 ruststand was een uitgemergelde weergave van het enorme krachtsverschil. Met een volkomen onzichtbare Gimenez die geen deuk meer in het spreekwoordelijke pakje boter schopt. In de tweede helft was dat krachtsverschil nog sneller verdwenen als sneeuw voor de tropenzon en dreigde het dus een herhaling van het fiasco van vorige week tegen de aartsrivaal van de Arnhemmers te worden toen Vitesse de stand gelijk trok.

Gelukkig was dat van korte duur en werd het toch weer 1-2. De wedstrijd op zich was overigens verre van kort, integendeel, die duurde qua tijdsverloop bezien extreem lang vanwege de vele incidenten, blessures en ontaarde supporters die het veld wilden bestormen.

Omdat de hele concurrentie met uitzondering van het sneaky naderbij sluipende Ajax punten liet liggen was het ondanks het weer zeer bedenkelijke wedstrijdverloop voor ons toch een gouden weekend, waarin de tweede plaats die recht geeft op CL-voetbal voorshands werd verstevigd. Maar laten we vooral niet te vroeg juichen, want aanstaande woensdag dreigen we voor de derde keer in één seizoen – en nota bene steeds in eigen huis – van de Zwartrokken te verliezen en dan moeten we later dit seizoen nog naar Eindhoven toe ook!

En zondag wacht ons in De Kuip FC Twente waarmee we nog wat goed te maken hebben jegens de onterecht verloren wedstrijd in de Grolsch Veste. Maar wat dat uitstekende biermerk betreft zullen we toch uit een heel ander vaatje moeten tappen dan tegen NEC en Vitesse, willen we na afloop glunderend het glas kunnen heffen!

ForLife en ForEver
Rood-wit-zwart
Feyenoord-hart