COLUMN: Ondanks een punt meer dan vorig seizoen geen juichstemming

Beste Feyenoord-vrienden,

Voor de competitie is de winterstop begonnen. We hebben na zestien wedstrijdronden één punt meer dan vorig seizoen en een doelsaldo van 48-14 tegen vorig seizoen 39-14. We doen het dus in competitieverband in beide opzichten beter dan vorig seizoen maar niettemin heerst er verre van een juichstemming. En dat is heel verklaarbaar wanneer je met 10 punten minder dan PSV als tweede op de ranglijst staat en de koploper ronduit weergaloos en ongenaakbaar is in competitieverband met 48 punten uit 16 duels.

Overigens nog steeds geen clubrecord voor de Zwartrokken, want in het seizoen 1987-1988 voerde PSV na 17 competitieronden nog met evenveel zeges de toenmalige ranglijst aan. Pas op 16 januari 1988 leed PSV toen het eerste puntverlies: thuis tegen FC Twente (2-2).

Gisteravond stonden de Eindhovenaren in de kaasdragerstad na amper 16 minuten al op een 0-3 voorsprong en gold voor de bewoners van het stadion gelegen tussen Frederiklaan en Mathildelaan in optima forma een Alcmaria Victrix, al kreeg die triomftocht natuurlijk al na de eerste speelronde een vliegende start vanwege ons dramatische begin van het seizoen thuis tegen Fortuna Sittard en uit tegen Sparta. Met daarvóór ook nog die nederlaag tegen PSV om de Johan Cruijff-schaal.

Maar zo “hep” elk nadeel zijn voordeel, mijmerde de veel te jong overleden Feyenoorder Johan Cruijff ooit, want door de overwinning van PSV op AZ staan de Alkmaarders voorlopig op veilige afstand van plek twee, welke aan het eind van het seizoen toegang biedt tot de CL. En aangezien ook FC Twente op Spangen – ondanks het langdurige getalsmatige voordeel van 11 tegen 10 - niet verder kwam dan een 2-2 remise op de valreep staat ons dierbare Feyenoord nu vaster dan ooit dit seizoen op de tweede plaats.

Feyenoord was gistermiddag in Almelo veruit de bovenliggende partij en scoorde al na enkele minuten de 0-1. De enige minpuntjes waren wellicht dat het bij 0-4 bleef waar een monsterscore zeker mogelijk was geweest en dat Santiago Gimenez geen nieuwe goals aan zijn conto kon toevoegen. Maar ja, je kunt niet alles hebben in het leven. In ieder geval heeft Arne Slot de ploeg nu weer op scherp gekregen zonder zijn souffleur Pusic en dat is in ieder geval toch bemoedigend.

Maar van een uitgelaten stemming is dus zeker geen sprake en ook indien we er in De Heilige Kuip in zouden slagen woensdagavond voor de beker van de Domstedelingen te winnen gaan we niet ineens een vreugdevuur ontsteken. Alles is nu eenmaal relatief ook al doe je het in absolute zin soms beter dan een seizoen eerder. PSV is deze jaargang zo uitzonderlijk superieur waarbij ook nog eens alles meezit, dat men zich in gemoede kan afvragen of de Eindhovenaren nog wel een paar punten gaan morsen. Want daar ziet het vooralsnog niet naar uit.

Overmorgen wacht dus alweer de bekerwedstrijd tegen FC Utrecht. Tot voor kort een bagatelletje zoals ook al in competitieverband bleek, maar de coaching van Ron Jans gaat nu toch enig effect sorteren zodat we ons nog maar niet bij voorbaat rijk moeten rekenen. Maar als we zo uit de startblokken schieten als gisteren en de concentratie optimaal blijft, ook bij het eventuele oplopen van de score, dan zou het vooralsnog geen probleem moeten zijn. Maar onderschatting en relatieve gemakzucht blijven voetangels en klemmen in de (top)sport en ook Feyenoord bezondigde zich daar enige tijd vóór de rust aan tegen het zeer matige Heracles.

Ja en dan toch nog tussen alle Kerstversiering door even Arne Slot. Zijn mindere statistieken liepen wel degelijk nagenoeg synchroon met het tussentijdse vertrek van Pusic en de vraag was of hij het opgebouwde imago van topcoach zou kunnen consolideren dan wel weer voor 100 % herstellen. Want dat hij inmiddels enige averij opgelopen heeft door een soort van nederlagenserie tegen Atletico (2x), Lazio, FC Twente, PSV en zelfs Celtic, dat tot dan slechts één miezerig puntje had veroverd, is buiten kijf. Zo werkt dat nu eenmaal in de topsport en bij voetbaltrainers zelfs in optima forma.

Die inmiddels opgelopen deuk in dat imago heeft hij natuurlijk niet via de “narrow-escape” thuis tegen Volendam en de ultramakkelijke uitzege gisteren in Almelo helemaal uitgeklopt. Maar het zal hem wel weer even helpen als we woensdagavond rond middernacht (er kunnen immers ook nog een verlenging en stafschoppen volgen!!) nog in het bekertoernooi zitten. En dat gun ik de beste man, die toch wel degelijk wat heeft neergezet in De Kuip, al dan niet mede dankzij Pusic, natuurlijk van harte.

Ik wens u alvast voor aanstaande zondag een mooie “Christmas Eve” toe, hopelijk gevolgd door twee minstens even mooie Kerstdagen en bovenal een vuurwerkschadevrije jaarwisseling. Of er in 2023 nog een laatste column zal volgen hangt uiteraard mede af van de redactie van de website én van de nieuwsbrief Feyenoord-Ezine.

ForLife en ForEver
Rood-wit-zwart
Feyenoord-hart