[Column] Op Woudestein gewonnen van het altijd lastige Excelsior

Beste Feyenoord-vrienden,

Gelukkig haalden we afgelopen zaterdag de onontbeerlijke driepunter op in Kralingen en dat is wel eens anders geweest (remember de voorlaatste wedstijd van het eveneens voorlaatste kampioensjaar 2017), maar de overwinning was gezien de vele kansen echt nog veel te mager. En mede daardoor bleef het lange tijd spannend en onzeker of we die drie punten wel mee terug naar De Kuip zouden nemen. Natuurlijk was het ook fantastisch dat Santiago Gimenez een onzuivere hattrick (want niet in één helft gescoord zonder dat de opponent tegen scoorde) liet aantekenen, maar die had er ook nog wel meer in het mandje kunnen of eigenlijk moeten leggen. Het is heel erg te hopen dat ons dierbare Feyenoord morgen tegen Atletico Madrid en zondagmiddag tegen PSV doeltreffender met zijn kansen omgaat, anders wordt het zeer waarschijnlijk afzien tegen beide loeisterke tegenstanders.

Het is eigenlijk best een hard gelag voor onze club met zijn trouwe aanhang dat de competitie dit seizoen zo zwak gestart is. Meteen al vier punten kwijt in de eerste twee wedstrijden en niet veel later bij FC Twente in de Grolsch Veste zelfs verloren, wel met dank aan de arbitrage die Feyenoord eerder dit seizoen geen pingel gaf en FC Twente geen terechte rode kaart. En of de duivel ermee speelt werd PSV afgelopen zaterdag wél al snel bediend met zo’n rode kaart voor de Tukkers. Op aangeven van de VAR die bij ons op 29 oktober jongstleden weer nadrukkelijk weg keek. En kreeg Bakayoko géén tweede gele kaart na een prentwaardige overtreding. Keek de VAR wéér weg en hield Lindhout na enige aarzeling de tweede gele kaart op zak. De man die ons vorig seizoen in Eindhoven volkomen onterecht met 4-3 liet verliezen door een corner die geen corner was.

Zeven punten achterstand ten opzichte van een schier ongenaakbaar PSV dat werkelijk alles mee zit dit seizoen. Tegen zoveel voorspoed is geen kruid gewassen. Indien de Zwartrokken zondag de lunchwedstrijd ook winnen kan men in Eindhoven de champagne alvast koud gaan zetten en de lichtjes in de Kerstboom al ontsteken vóór de Sint weer terug reist naar Spanje.

Maar elk nadeel “hep” zijn voordeel, zou oud-Feyenoorder Johan Cruijff georeerd kunnen hebben na die wedstrijd in het verre oosten van Nederland, want nu is onze tweede plaats, welke ons ook een ticket bezorgt voor de CL, wel weer verstevigd. Want we zijn daartoe voorlopig wel twee concurrenten kwijt, aangezien AZ die inhaalwedstrijd vrijwel zeker niet meer gaat winnen in de resterende speeltijd van zo’n anderhalve minuut tegen NEC.

De rode kaart in Twente was overigens wel terecht en de Tukkers op de tribunes lieten zich weer eens van hun slechte kant zien door na het wegsturen van Hilgers bij elk balcontact van “slachtoffer” Lozano de PSV’er uit te fluiten. In Twente heeft men nog wel eens de mond vol gehad over al dan niet vermeende misdragingen van het Legioen als Feyenoord op bezoek was geweest, maar zo braafjes zijn de oosterlingen ook niet altijd door de tijden heen. Om nog maar eens een voorbeeld uit het verre verleden op te rakelen: toen Feyenoord op 26 mei 1969 zijn landstitel in het oude Dieckman-stadion pakte door een 0-1 zege (doelpunt Ove Kindvall) op de toenmalige Twentse titelpretendent (althans gedurende lange tijd in dat seizoen) gooide het Twentse publiek na afloop van de kampioenswedstrijd van Feyenoord uit pure nijd en frustratie stenen naar de vertrekkende spelersbus van Feyenoord.

Terug naar de actualiteit van vandaag. Morgen dus die zeer zware thuiswedstrijd tegen een inmiddels opverend Atletico Madrid en over zes dagen de laatste kans om de spanning nog ietwat terug te brengen in de huidige competitiejaargang. Wint PSV of speelt het gelijk in De Kuip, dan is Feyenoord nagenoeg gezien, maar bij een zege van Feyenoord blijft er nog een kleine kans dat we serieus mee blijven doen om de hoogste nationale prijs. De lange tijd dat Feyenoord in De Kuip vaak ongenaakbaar was in de duels met de Zwartrokken lijkt voorlopig voorbij, ook de wedstrijd om de JC-schaal ging jammerlijk verloren. Persoonlijk ben ik verre van optimistisch, echter, dat kan natuurlijk aan mij liggen. Maar ja, mijn eerste wedstrijd in De Kuip was tegen die andere club uit de voormalige Lichtstad, te weten op 21 april 1957 (4-0 winst voor Feyenoord). En dan loop ik dus best al wel een tijdje mee en heb je het als supporter van de grootste echte volksclub van Nederland wel afgeleerd om je bij voorbaat rijk of arm te rekenen. Met ons dierbare Feyenoord kan het alle kanten op. Om ff niet met de Sint maar met Goethe te rijmen: “Vom Himmelhoch jauchzend zum Tode betrübt!”

ForLife en ForEver
Rood-wit-zwart
Feyenoord-hart