COLUMN: We blijven in het spoor van de koploper(s)

Beste Feyenoord-vrienden,

Het blijft natuurlijk ontzettend jammer dat we dit seizoen zo’n slechts start hebben gekend. De strijd om de JC -schaal verloren en in de competitie twee gelijke spelen tegen tegenstanders waar inmiddels qua resultaten alweer het beste vanaf lijkt te zijn. En daardoor staan we meteen op vier punten van de Zwartrokken, inmiddels nog twee op AZ en één op FC Twente. Maar gelukkig blijven we dankzij vijf achtereenvolgende overwinningen wel in het spoor van deze drie hoogvliegers.

Na Feyenoord valt er al een gaatje van vijf punten met Excelsior dat het overigens naar vermogen uitstekend doet en zes punten op Sparta. Overigens een prima positie voor beide Rotterdamse stadgenoten. Indrukwekkend was ook de minuut stilte op Woudestein voor de drie dodelijke slachtoffers van een moordaanslag in Rotterdam, waarbij de spelers van Excelsior en Sparta arm in arm het verstilde momentum doorleefden. Ontroerende en medemenselijke verbondenheid en saamhorigheid!
Rotterdam rouwt: Sparta en Excelsior houden indrukwekkende minuut stilte... (voetbalflitsen.nl)

Ook in De Kuip verliep de minuut stilte voorbeeldig, er viel geen wanklank te horen en de plechtigheid werd bezegeld met een warm applaus als eresaluut aan drie volkomen onschuldige slachtoffers, een meisje van veertien (dat onder meer een tweelingzusje achter laat) en twee volwassenen in de kracht van hun leven. Hoe ziek moet je zijn om tot zo’n wrede daad te kunnen komen?

Na de plechtigheid werd de aftrap genomen, het leven gaat verder, hoe cynisch dat bij zulke hartverscheurende tragedies ook klinkt. Go Ahead Eagles, dat vorig jaar weer op het hoogste niveau terug keerde en nu fier in het linker rijtje staat, parkeerde meteen de bus en maakte het veld zo klein mogelijk. Daardoor kregen onze spitsen en middenvelders nauwelijks de ruimte om tot creatieve oplossingen te komen. Peter Bosz overdreef natuurlijk (en dat tot ergernis van “De Kromme”) met zijn midweekse opmerking dat PSV thuis tegen de Deventenaren zijn eerste topwedstrijd ging spelen, maar het ging zowel voor de Eindhovenaren als voor ons dierbare Feyenoord niet van een leien dakje tegen de gasten uit de oude Hanzestad aan de IJssel.

We hadden ook nog de pech dat de VAR weer eens een beslissing in ons nadeel nam (de handsbal van Mats Wieffer zou naar het oordeel van Danny Makkelie geen natuurlijke beweging zijn geweest) waardoor de eerste bevrijdende goal van Yankuba Minteh werd afgekeurd. Gelukkig scoorde de negentienjarige Gambiaan kort daarop alsnog een doelpunt dat wel door de beugel kon van schermgluurder Makkelie, zodat we in ieder geval met een 1-0 voorsprong konden gaan rusten.

Na de rust was Feyenoord ronduit oppermachtig en trakteerde de ploeg het Legioen op een heerlijk potje voetbal, waarbij het indrukwekkende overwicht slecht op bescheiden wijze tot uitdrukking kwam op het scorebord. En geheel tegen de verhouding in wisten de gasten zelfs nog een tegengoal te scoren, het enige schoonheidsvlekje op een lekkere voetbalmiddag.

En ja die prettige zaterdagmiddag volgde natuurlijk op de nog veel plezieriger woensdagmorgen waarop Feyenoord het karwei tegen het Mislintat-allergaartje nolens volens moest afronden. Met nog een doelpuntje erbij werd het dus uiteindelijk 0-4 en daarmee de grootse historische score uit tegen Ajax in de residentieloze hoofdstad.

In De Heilige Kuip hebben we natuurlijk vaak genoeg huis gehouden tegen de oude aartsrivaal met uitslagen als 7-3, 9-5, 9-4, 4-0 en 6-2. Maar dus nooit in Mokum. En al is Ajax momenteel een bij elkaar geraapt zwikkie semiklassers met een enkele uitschieter erbij, het record komt toch mede op naam te staan van wat misschien wel de beste Feyenoord-trainer aller tijden is. Nog niet zo legendarisch als Ernst Happel, maar de Oostenrijker had destijds natuurlijk wel een wereldelftal tot zijn beschikking dat zich met elke tegenstander op Aarde kon meten.

Dat ook niet zoals bij Arne Slot elk jaar een metamorfose ondergaat. En wat wel eens wordt vergeten is dat de grote successen van Happel in de eerste twee jaren van zijn dienstverband werden geoogst. De twee laatste seizoenen van de in totaal vier, die volgden op het vertrek van de even legendarische Ove Kindvall, waren qua resultaten gewoon waardeloos want prijsloos en om die reden heeft Ernst zijn laatste seizoen niet eens afgemaakt.

Hij is uiteindelijk met stille trom vertrokken, niets is vergankelijker dan roem. De Oostenrijker zou zich overigens revancheren want hij won in 1983 de Cup met de Grote Oren nog een keer met HSV Hamburg waarmee hij de eerste trainer werd die bij twee verschillende clubs de hoogste Europese prijs pakte.

Maar al zal Arne Slot waarschijnlijk voor Feyenoord niet zo’n legendarische trainer als Happel worden, hij zou niettemin toch wel eens onze beste hoofdcoach aller tijden kunnen zijn. Want wat hij nu ten derde male met telkens een sterk gewijzigde selectie bewerkstelligt is wat mij betreft van absolute wereldklasse. Hij maakt a contrario weer de gevleugelde woorden van Co Adriaanse waar dat een goed paard nog geen goede ruiter is, maar dat dus andersom in dit geval.

Laten we nog maar flink van zijn trainerskwaliteiten bij onze club genieten, want je kunt er cyaankali op innemen dat hij aan het eind van dit seizoen zijn biezen pakt voor een meervoudig hoger salaris elders. Zolang dat dan maar niet bij de directe concurrentie is kan ik daar mee leven, hoe spijtig maar even onvermijdelijk dat ook zal zijn.

ForLife en ForEver
Rood-wit-zwart
Feyenoord-hart