COLUMN: Nog geen reden ons te vergapen aan het transferwindow

Beste Feyenoordvrienden,

Helaas maar ook weer niet echt verrassend kunnen we ons nog niet vergapen aan wat het transferwindow deze van 12 juni tot en met 31 augustus durende periode van vragen en bieden ons voorschotelt.

PSV zat volgens een hele oude traditie weer eens in ons vaarwater ten aanzien van Pepi, maar werd nu dan toch afgetroefd met Thomas Beelen. Die koos uiteindelijk zelf voor Feyenoord en niet voor wat naar verluidt zijn jeugdliefde zou zijn, de Zwartrokken uit de voormalige Lichtstad.

Maar terwijl Feyenoord het perspectief heeft van gegarandeerde deelname aan de CL en inmiddels Kökcü voor een stevig bedrag heeft verkocht is het primair PSV dat twee echte sterkmakers heeft aangetrokken in Pepi en Noa Lang. Die laatste is nota bene een jeugdspeler van Feyenoord.

Het verbaast mij altijd weer dat PSV zich financieel en dus ook sportief zo gemakkelijk aan de top van het Nederlandse clubvoetbal kan handhaven ondanks dat de grote elektronische suikeroom allang niet meer bestaat. En dat nu zelfs Grandcafé Mijnheer Frits in het Muziekgebouw, grenzend aan het overdekte winkelcentrum Heuvelgalerie, het tijdelijk voor het eeuwige heeft verwisseld.

Het geruisloos verdwijnen van Mijnheer Frits, dat ook ik met mijn naaste familie af en toe heb bezocht, kan gerust symbool staan voor de teloorgang van het voormalige (multinationale) wereldconcern. Hetzelfde geldt overigens - zij het in mindere mate – voor AZ. De Alkmaarders die hoogtij vierden ten tijde van hun weldoeners, te weten eerst de gebroeders Cees en Klaas Molenaar van Wastora en later met Dirk Scheringa van DSB en in beide periodes een landstitel pakten (in 1981 en 2009) kunnen zich al geruime tijd prima handhaven in de subtop.

Net als hun runner-up collega’s uit Twente zijn zij wel eens tussendoor gedegradeerd, maar uiteindelijk toch weer komen bovendrijven. En wat FC Twente betreft: ook de Tukkers lukten het na eerdere vergeefse pogingen (in de seizoenen 1968-1969 en 1973-1974) uiteindelijk eenmalig landskampioen te worden, te weten in 2010.

Dat kampioenschap vond plaats onder leiding van de maatschappelijk nogal omhoog gevallen Joop Munsterman. Die leek FC Twente in de pikorde van de eredivisie boven Feyenoord te gaan doen ranken door minstens één sterkmaker (Leroy Fer) bij Feyenoord weg te halen in plaats van andersom.

Doch die er – naar later bleek – een zodanige financiële puinhoop van te hebben gemaakt dat hij moest terugtreden en in de anonimiteit buiten het betaalde voetbal verdween. FC Twente viel ver terug en moest zijn heil zelfs op last van de (K)NVB een divisie lager zoeken.

De echte top van Nederland bestaat dus nog steeds uit de klassieke grote drie (in de jaren dertig en zestig waren het er zelfs maar twee, Ajax en Feyenoord) ondanks verwoede pogingen van andere clubs om die hegemonie structureel te doorbreken.

Maar al kan Feyenoord zich dus qua allure, aanhang en historie nog steeds tot die Top Drie rekenen, het wordt na een halve eeuw toch wel eens tijd dat het winnen van landstitels geen incidentele successen meer zijn, maar structurele triomfen.

Het huidige financiële overwicht van Ajax is uiteraard niet zo maar weg te werken, dat is een kwestie van slimme strategie en dus van lange adem. Maar met PSV moet de concurrentie om het winnen van de hoogste nationale prijs toch echt wel serieus gevoerd kunnen worden. En met een ambitieuze en voorshands multifunctionele voorzitter als Dennis te Kloese heb ik er wel vertrouwen en geloof in dat het nu eindelijk eens gaat lukken.

Echter, op dit moment is het mij nog veel te rustig op de transfermarkt wat Feyenoord betreft. Althans wat het halen van sterkmakers betreft, want getrokken aan sterspelers zoals Geertruida en Bijlow wordt er genoeg.

Maar wellicht zit de kip in alle rust het gouden ei wel uit te broeden en moeten we die kloekhen maar even niet storen. En inmiddels wordt er gerept over de mogelijke komst van Arnout Danjuma, die momenteel nog onder contract van Villareal staat. Afwachten maar weer!

ForLife en ForEver
Rood-wit-zwart
Feyenoord-hart