COLUMN: Het feest kan beginnen, de schaal is binnen….

Beste Feyenoord-vrienden,

Er zijn geen “verse” superlatieven meer te bedenken. Alles is al gezegd, geroepen, geschreeuwd, geschreven, gejuicht en bejubeld….

De zestiende schaal kan voorzien van zilverpoets in de al zo rijke prijzenkast samen met de eerste én (vooralsnog) laatste Nederlandse Europacup, de eerste Nederlandse Wereldbeker, dertien nationale bekers en vier Johan Cruijff-schalen.

Na het laatste fluitsignaal, gisteravond even na half zeven kon het feestje écht losbarsten. Van de zestien binnen gehaalde schalen heb ik er elf mogen meemaken. Er zullen niet veel supporters meer zijn die echt bewust méér landstitels van ons dierbare Feyenoord hebben meegemaakt. Want die vijf van vóór WO II, daarvan was de laatste in 1940.

Gisteren in de stampvol met Feyenoord-supporters gevulde Intercity Direct van Eindhoven naar Rotterdam Centraal raakte ik in gesprek met een aantal jongere supporters. Sommigen hadden nog nooit van mijn held Ove Kindvall gehoord, die nota bene de meest historische goal aller tijd voor Feyenoord scoorde. Coentje Moulijn kenden zij wel van naam, maar de legendarische nummer negen die namens Feyenoord Europa en de wereld veroverde niet!

En dan heb ik maar niet gevraagd of zij Joop van Daele kenden, die met zijn daverende schot als eerste Neerlands hoogste prijs voor clubteams binnen haalde. Het historisch besef van het roemrijke én roemruchte Feyenoord zal niet bij elke supporter even groot zijn en dat is normaal want mensen zijn gelukkig géén eenheidsworst.

En wat niet is kan nog komen, er zijn inmiddels bibliotheken vol geschreven over Feyenoord, in losse boeken, meerdelige, losbladige en in reeksen. Ongetwijfeld allemaal in het Home of History te vinden en te raadplegen. Ook zijn er de prachtigste posters in de handel geweest, zoals die historische zwart-witte van het moment dat Ove op 6 mei 1970 de bal over de Schotse doelman Evan Williams heen lobt.

Gisteren schreef Feyenoord dus wederom geschiedenis en niet zo zuinig ook. Want het is onvoorstelbaar knap met een begroting veel bescheidener van omvang dan die in de residentieloze hoofdstad en de voormalige gloeilampenstad. Na een leeg gekocht elftal moest bovendien een nieuw team worden samengesteld én opgebouwd. Het werd wederom een succesformule, welke deze keer niet naar de finale van de Conference League leidde maar naar de zestiende landstitel van ons dierbare Feyenoord.

Met dank aan Arne Slot, dé architect bij uitstek van het behaalde succes. Dat nog groter had kunnen zijn als een onverlaat in de halve finale niet die aansteker dan wel die batterij op Klaassens kale knar kegelde. Het is niet anders en passé. Het feest kon vanaf gisteravond beginnen want de schaal was definitief binnen.

Naast Arne Slot gaan de dank en loftuitingen ook richting invaldoelman Timon Wellenreuther. Die kreeg na een optisch houdbare bal van Thorgan Hazard die toch in de korte hoek verdween op een moment dat PSV al met tien man tegen Feyenoord speelde heel veel kritiek over zich heen. Maar dat maakte hij helemaal goed met zijn fabelachtige redding na een inzet van Mohammed Kudus tijdens een cruciaal moment in de wedstrijd Ajax-Feyenoord. Als die bal in het doel was gevlogen hadden we vermoedelijk vandaag geen feestje op de Goalsingel gehad.

Al lagen daar uiteraard ook vele andere mooie momenten aan te grondslag. Zoals de cruciale doelpunten in de slotfase thuis tegen AZ door Marcus Holmgrem Pedersen en tegen PSV door Alireza Jahanbakhsh. Wat had Luuk de Jong daar al griepend de pest over in en dat maakte het dubbel leuk. Hij was zeker ook vergeten hoe de Zwartrokken in Eindhoven van ons wonnen dankzij een goal uit een corner die geen corner was. In die vlek blijven we wrijven want het is de enige nederlaag geweest tot de titel werd binnen gehaald.

Ik moet wel erkennen dat de arbiter die verantwoordelijk was voor die blunder en voor die niet gegeven pingel uit tegen FC Twente na ostentatief hands het gisteren goed heeft gemaakt. Weliswaar over de rug van de Deventenaren maar die toch wel hadden verloren. Maar indien hij de bal op de stip had gelegd hadden we niets te zeggen gehad. Opmerkelijk was dat de VAR ook niet reageerde en Don Paul meldde in zijn tekstuele live-verslag dat de overtreding niet zwaar genoeg zou zijn geweest. Hij viel gisteren helemaal niet op, Allard Lindhout en dat betekent dat hij de wedstrijd goed leidde en helemaal in de hand had.

Het doet er allemaal niet meer toe. Het was een schitterend seizoen dat nog twee rondes te gaan heeft. Wat ons betreft voor de keizers baard, doch dat geldt nog niet voor PSV en Ajax omdat de Zodenzonen de Zwartrokken in theorie nog kunnen inhalen. Maar PSV kan zich voor de voorronde CL veilig spelen door thuis van Heerenveen te winnen en dat lijkt een peulenschil tegen de Friese hoop in bange dagen die in het Abe Lenstra-stadion niet eens van Excelsior kon winnen. En AZ heeft nog de optie van de finale in de Conference League. Het is allemaal niet meer ons probleem, we kunnen nu op relaxte wijze het seizoen 2022-2023 dat ons zoveel moois bood afronden.

ForLife en ForEver
Rood-wit-zwart
Feyenoord-hart