COLUMN: Feyenoord blijft koel en maakt deze keer geen fout op Woudestein

Beste Feyenoord-vrienden,

Wat was ik opgelucht na het laatste fluitsignaal. Geen herhaling van exact zes jaar geleden, op die zondag van 7 mei 2017. Toen konden we wél rechtstreeks kampioen worden op die kunstmatige knollentuin maar lieten we ons met maar liefst 3-0 aftroeven. Het kwam een week later in de eigen Kuip gelukkig nog helemaal goed. Al in de eerste minuut schoot Dirkie Kuijt snoeihard in de roos en was Feyenoord virtueel landskampioen. Die virtualiteit werd zeven kwartier later omgezet in realiteit.

Excelsior had ons ook deze keer maar wát graag te grazen genomen en had daar gezien de in degradatienood verkerende Kralingers ook alle reden toe. Het zou hen niet baten, het klasseverschil was te groot. Jammer dat Marinus Dijkhuizen na afloop zo onaangenaam deed met zijn uitlatingen inzake arrogantie omdat hem geweigerd was met Excelsior afscheid van Mats Wieffer te nemen.

Tja die jongen had samen met zijn ploeggenoten wel wat anders aan zijn hoofd dan een afscheid van Excelsior, nu de punten nog broodnodig zijn om de zestiende landstitel definitief binnen te halen. Dus die spelers wilden zich niet uit hun concentratie laten halen. En dan die kunstgrasmat niet sproeien om het Feyenoord extra moeilijk te maken naast het meteen na het eerste fluitsignaal parkeren van de bus.

Maar het zat de thuisclub beide niet glad, want wie anders dan Santiago Gimenez scoorde al rap de bevrijdende 0-1 en toen moesten de kunstgrasshoppers wel uit hun schulp kruipen. Fred Rutten gaf via de digitale versie van het Eindhovens Dagblad gisteren na de nipte zege op een teleurstellend Sparta te kennen nog stiekem te hopen op meer dan het vice-kampioenschap. Over arrogantie gesproken, die in de voormalige Lichtstad doet echt niet onder voor de blufpoker uit de residentieloze hoofdstad. En men is er kennelijk ook van elke realiteitszin gespeend.

De Zwartrokken hebben dit seizoen maar liefst vijf keer verloren en wij maar één keer (uitgerekend van hen) uit een corner die geen corner was. Gelukkig zal die blunder van “arbiter” Allard Lindhout vrijwel zeker geen gevolgen hebben net als die hij in de Grolsch Veste wederom ten koste van Feyenoord maakte door ons na een zeer opzichtige vangbal in de slotfase geen pingel te geven.

We hebben nog twee punten nodig om onbereikbaar te worden voor PSV dat zelf in de laatste speelronde nog een uitwedstrijd in Alkmaar tegemoet kan zien en dat is toch weer andere koek dan Sparta, dat overigens in Eindhoven wél de dubbelblanke score tot het eindsignaal wist te handhaven. En zo hebben Sparta en Excelsior (dat thuis concurrent AZ versloeg) toch nolens volens hun aandeel gehad in de volgende week lonkende landstitel.

Alles en iedereen zal ongetwijfeld opgelucht adem hebben gehaald toen Gimenez na vijf kwartier tamelijk moeizaam voetbal op de stugge want opzettelijk onbespoten kunstsprieten de veel veiliger 0-2 stand op het scorebord liet zetten. De Mexicaan met Argentijnse roots zal vrijwel zeker voor veel geld bij ons worden weggekocht en dan zullen we hem node missen. Indien wij hem konden houden zou hij kunnen uitgroeien tot een legende zoals Ove Kindvall en Pi-air in het achtereenvolgens verre en minder verre verleden. Echter. dat waren andere, onvergelijkbare tijden, zeker waar het onze Zweedse hogesnelheidstrein betrof.

En zo kunnen we met weer een geruster hart toeleven naar komende zondag en zouden we dus op dezelfde dag en datum als in 2017 landskampioen kunnen worden. Alsdan voor de zestiende keer. Ons roemrijke Feyenoord, wereldbekerprimeurhouder en nog steeds de eerste én laatste Nederlandse Europacupwinnaar. Die laatste status zou AZ wel eens teniet kunnen doen via de Conference League en als dat dan toch een keer moet gebeuren, dan maar op die wijze en door de club uit de kaasdragerstad.

Het zal ons kampioensfeestje in spé zeker niet bederven, integendeel! Want dan gaat deze oude man helemaal uit zijn dak en zal hij onontkoombaar een niet terug te dringen traantje moeten plengen. Want Feyenoord, ons dierbare Feyenoord doorvlecht mijn hart en ziel en is er voor altijd onwrikbaar aan vastgeketend, tot aan mijn laatste ademtocht.

ForLife en ForEver
Rood-wit-zwart
Feyenoord-hart