COLUMN: Oranje zonder Feyenoorders naar roemloze remise

Beste Feyenoord-vrienden,

Het lijkt af en toe een heel bizar WK te worden, los van de sociaal-politieke aspecten welke inmiddels tot in den treuren zijn belicht en geanalyseerd, maar waartegen de nationale bonden in de afgelopen jaren niets daadkrachtige hebben ondernomen om de door en door corrupte FIFA tot de orde te roepen. Maar nu doen ook de sportieve verrichtingen van een aantal favoriete landen het grootste sportevenement ter wereld op zijn grondvesten trillen.

Dat begon vooraf natuurlijk al met het voor de tweede keer in successie ontbreken van viervoudig wereldkampioen Italië, dat zich in de voorrondes liet verschalken door Noord-Macedonië, maar inmiddels hebben ook Argentinië, Duitsland en onze nog steeds veel te hoog gerankte maar inmiddels al lang zwaar “over the hill” zijnde zuiderburen in het olierijke woestijnzand gebeten.
Verrassingen te over dus en ook Nederland valt voorshands heel zwaar tegen. Na een draak van een wedstrijd tegen Senegal die qua scoreverloop toch nog ruimschoots goed afliep kwamen de Feyenoord-loze Oranjehemden tegen het toch niet echt grote voetballand Ecuador heel goed weg met 1-1.

Gelukkig bouwde ik die vrijdagavond samen met mijn vrouw een muzikaal feestje in de schouwburg van Venray met de Legend Remastered en hun “the Music of Sting en Police” inclusief een drie gangen-menu vooraf, dus life heb ik van dat stugge duel tegen deze Zuid-Amerikanen niets mee gekregen, behalve het tekstueel verslag van het AD via de IPhone.

Het was dus verre van best wat wonderdokter Van Gaal in zijn opperste voetbalwijsheid als successerum had gebrouwen. Alleen met de gelukkige uitslag (1-1) kon Nederland na afloop leven, omdat die nog voldoende perspectief biedt om de poulefase te overleven met nog slechts het zwakke thuisland in het vooruitzicht. Maar als het vooralsnog overschatte keurkorps van Lowiewtje na die drie obligate nummers niet beter gaat presteren zal het in de knock-outfase snel afgelopen zijn met de pret. Een kind kan zien dat tot dusverre en volgens een oude traditie de Brazilianen bij uitstek de favorieten zijn, al is er inmiddels wel een blessureprobleem met sterspeler Neymar.

Onze nationale narcist maakt zich behalve ongeloofwaardig ook tamelijk belachelijk als hij hardop blijft dromen over een al in drie eerdere finales misgelopen wereldtitel. En in die tijden hadden we toch beduidend sterkere selecties dan waar we het nu mee moeten doen in onze zoveelste poging om de hoogste eer op te strijken. Dat gold ook voor de selectie van 2014 met Robben en Van Persie nog in de ploeg.

Robin van Persie, in 2002 nog zo dom geschoffeerd door de vermeende topcoach Van Marwijk. Die zijn status van UEFACup-winnaar voornamelijk te danken had aan een uitstekende selectie, inclusief vrije trappen-virtuoos Pi-air die het uiteindelijke verschil maakte, maar die de euvele (over)moed had voorafgaande aan de wedstijd om de Europese supercup tegen Real Madrid in Monaco zijn sterspeler in spé Robin van Persie op vernederende wijze naar huis te sturen wegens gebrek aan inzet tijdens de training met als gevolg dat de toentertijd zeer veel belovende jonge voormalige straatvoetballer uit Kralingen bijna naar de Zwartrokken verkaste maar gelukkig uiteindelijk voor een fooi naar Arsenal vertrok.

Op het trainingsveld op de Eindhovense Herdgang liep al minstens één supporter rond met de naam van Robin van Persie op de rugzijde van zijn PSV-shirt afgedrukt. Dat shirtje was dus Gode zij dank prematuur en kon meteen in de lompenzak voor het Leger des Heils. Wie herinnert zich niet de wonderschone openingsgoal uit een serie van vijf van Robin van Persie die met een geweldige snoekduik de Spaanse doelman verraste. De sportieve wraak voor de verloren finale van 2010 was toen honingzoet.

Terug naar de actualiteit van Qatar. Want een ander risico dan zijn mogelijk zwaar af te straffen blufpoker is het opstellen van de onervaren Noppert ten koste van Bijlow onder de lat. In de eerste wedstrijd deed de boomlange doelman het nog goed, maar bij de eerste geïncasseerde treffer (van afgelopen vrijdag) tijdens dit nog prille toernooi ging hij zeker niet vrijuit door de bal na een schot niet goed te verwerken, zodat Valencia in de rebound van dichtbij kon scoren. Daarmee is Noppert in ieder geval ontmythologiseerd als onpasseerbaar nog vóór hem dat legendarische aureool wellicht zou worden toegedicht. Van Gaal is eigenwijs genoeg om dóór te gaan met de Friese Grote Pier maar helemaal gerust zal hij er nu toch niet meer op zijn, aangezien het eerste krasje is ingegrift.

Oranje zal dus ook in die derde ronde zonder Feyenoorders verder gaan en dat is in groot contrast met 2014, toen Van Gaal ten koste van het gerenommeerde thuisland Brazilië de derde plaats bemachtigde in de kleine finale om het brons. Het Nederlands Elftal grossierde toen met Feyenoorders in de ploeg. Andere tijden want deze keer is het dus totaal anders en is zelfs onze voortreffelijke maar wel blessuregevoelige doelman Justin Bijlow niet uitverkoren om in de basis te staan.

Nog even dit: onlangs werd het verdere programma van de huidige competitiejaargang gepubliceerd en het viel mij op dat de (K)NVB gewoon volhardt in het inroosteren van Feyenoord met avondwedstrijden die pas om 21.00 uur starten en waarbij dus weer in het geheel geen rekening wordt gehouden met supporters die van verre moeten komen en met het openbaar vervoer reizen. Aan dat laatste heeft de nationale bond vanuit het oogpunt van milieu en klimaat dus helemaal geen boodschap jegens een club die zijn supporters door het hele land heeft zitten. Van Vlissingen tot Roodeschool en van Den Helder tot Vaals. Over voorbeeldfunctie gesproken, ook in dit opzicht verdient de bond wat mij betreft niet het predicaat “Koninklijk”.

ForLife en ForEver
Rood-wit-zwart
Feyenoord-hart