COLUMN: Na zwakke start maakt Feyenoord gehakt van Heracles

Beste Feyenoord-vrienden,

Voorafgaand aan de wedstrijd in Almelo zou je niet zo snel aan zo’n riante zege durven denken, maar Dorus (=artiestennaam van Tom Manders) zong in zijn tijd over Feyenoord al (‘t zit wel eens mee, ’t zit wel eens tegen, niet altijd zon, ook wel eens regen)
Dorus Met Orkest O.L.V. PI Scheffer - Wie Heeft Er Weer Het Laatste Woord - YouTube

Als Feyenoord snel achter komt wil dat nog wel eens een goed voorteken zijn maar andersom geschiedt soms ook het omgekeerde. Voorbeelden? In positieve zin de uitwedstrijd om de wereldbeker in Argentinië op 26 augustus 1970 en in negatieve zin de thuiswedstrijd tegen Ajax op 22 oktober 1995. Toen stonden we al na 7 minuten met 2-0 voor en werd het uiteindelijk 2-4. Er zijn natuurlijk nog vele andere voorbeelden maar ik laat het hierbij. Want het gaat nu over de uitwedstrijd tegen Heracles van gistermiddag .

De “kleinste” van de twee Twentse clubs kan thuis best goede cijfers laten zien. Zeker wat het beperkte aantal tegengoals in het eigen “Erve Asito” stadion betreft. Ik herinner mij nog hoe Heracles in 1962 in de Eredivisie debuteerde en een seizoen later met de veel te jong overleden Hennie van Nee in de spits zich al danig liet gelden. De geboren Zwollenaar deed dat eerder ook al twee seizoenen lang namens Heracles, zij het toen nog in de Eerste Divisie.

Heracles won in het begin van dat seizoen 1964-1965 maar liefst met 1-4 van Ajax in het oude 020- stadion in De Meer. Dat gebeurde op 8 oktober van dat najaar 1964. Een maand later, op 8 november, moest Feyenoord in Almelo opdraven tegen de verrassend presterende Tukkers, maar onze dierbare club won in de stad van Herman Finkers (in Almelo is altijd wat te doen, het stoplicht staat op rood, het stoplicht staat op groen) gedecideerd met 1-5.
Herman Finkers - Almelo, altijd wat te doen

En dat was toch een hele opluchting in dat (hetgeen achteraf natuurlijk pas bleek) achtste kampioensjaar in onze clubhistorie. In het debuutseizoen van Heracles in de Eredivisie won Feyenoord nog gemakkelijk met 6-2 thuis en 3-6 uit van Heracles. Maar in het tweede seizoen ging het in Almelo helemaal mis met een kansloze 3-0 uitnederlaag en een kleurloze 1-1 remise in De Kuip. Dat was in het seizoen dat DWS vanuit het niets kampioen van Nederland werd en op dat moment ook de dominante club was in de residentieloze hoofdstad.

Feyenoord liet zich gelukkig niet van de wijs brengen door de razendsnelle achterstand via een handig maar ook enigszins gelukkig hakballetje van Bakis dat later qua schoonheid toch heel fraai overtroffen werd door ons Zweedse talent Patrik Walemark en waarmee de wedstrijd definitief werd beslist.

En na alle kritiek moet nu gezegd dat Ofir Marciano er deze keer met een aantal knappe reddingen Feyenoord in lastige spelsituaties doorheen sleepte. Misschien moet hij nog groeien in zijn rol en wordt hij aan het eind van het nog lopende seizoen serieuzer genomen als potentiële basiskeeper dan nu nog het geval is, zeker gezien de alom erkende kwaliteiten van Justin Bijlow.

Patrik Walemark verving in de negenenzestigste minuut Luis Sinisterra, maar ondanks de grote capaciteiten van de Colombiaan was het Zweedse talent dus geen verzwakking. Reeds na één minuut wist Patrik dus op knappe wijze de bal in het mandje van de tegenstander te hakken. Waarmee de wedstrijd dus definitief was gespeeld en Feyenoord vanaf gisteravond kon doorschakelen richting twee loodzware klussen welke er beide zeer nadrukkelijk toe doen.

Donderdag eerst uit tegen Slavia Praag en dan zondag 8 mei thuis tegen de eeuwige tegenstrever van Feyenoord op de transfermarkt. Zoals ik al vele jaren verkondig zit PSV ons de halve eeuw op dat terrein veel meer dwars dan de voor immer tot aartsrivaal verklaarde Mokumse prijzenmoloch.

Dat begon al in 1970 met het wegkapen van Jan van Beveren, mede als gevolg van toen al zeer ontactisch onderhandelen van Feyenoord in de precontractuele fase. Waarna door alle daarna volgende decennia heen een lange en brede stroom van voorbeelden volgde, waarin Feyenoord naast een begeerde speler greep omdat die de voorkeur gaf aan de pecunia van de elektronische suikeroom.

Die laatste heeft inmiddels allang zijn biezen gepakt, maar ook nu nog weet PSV zijn dominante positie te handhaven, al was het al een keer met een grondtransactie met de plaatselijke overheid welke € 50 miljoen opleverde en waarvan ook Wijnaldum voor 10 % van dat bedrag werd opgehaald.

Zondag staat Joey Veerman bij de Zwartrokken in de basis, de zoveelste speler die Feyenoord en in het bijzonder Arne Slot heel graag in de eigen ploeg had opgesteld. Feyenoord heeft goede thuisstatistieken tegen PSV en won dit seizoen ook in de uitwedstrijd en niet zo zuinig ook (0-4), maar dat biedt geen enkele garantie voor een goed resultaat op zondag 8 mei.

ForLife en ForEver
Rood-wit-zwart
Feyenoord-hart