COLUMN: Linksom of rechtsom, maar verliezen zullen wij!

Beste Feyenoord-vrienden,

Nee, ditmaal zal ik de mantra van Gerard Cox niet herhalen. Want deze klassieker die allang geen klassieker meer is in de zuiverste zin van het woord is qua resultaat zo voorspelbaar als de zonnewendes in juni en december. Alleen als Feyenoord verliest is dat een klassieker, winst of zelfs een remise een witte raaf.

Ook als Feyenoord zoals gistermiddag een kwartier voor tijd nog met 1-2 vóór staat weet je eigenlijk zeker dat het alsnog mis zal gaan. Daar kan je cyaankali op innemen al blijf ik dat een ieder wel afraden. Want dat kan je maar één keer in je leven doen en dat is het allemaal niet waard.

Voor mij persoonlijk was de routineuze nederlaag deze keer wel een relatief klein dingetje, want ik ben nog euforisch op mijn oude dag vanuit het niets voor mijn partij voor het eerst in de geschiedenis van Deurne een gemeenteraadszetel te hebben bemachtigd. Dat heb ik gistermiddag dan ook uitgebreid gevierd in een “all you can eat” restaurant. Toegegeven, een volstrekt onverwachte zege van Feyenoord zou zo’n feestje extra glans hebben gegeven, maar in sprookjes geloof ik al zeventig jaar niet meer.

Er was overigens wel een cruciaal verschil met reeksen van voorgaande afstraffingen in de residentieloze hoofdstad. Deze keer werd Feyenoord niet kansloos ondersteboven gespeeld. En met Bijlow onder de lat had Feyenoord zo maar wél kunnen winnen.

De immer met horten en stoten praatjes makende Ten Hag blufte en bralde na afloop, toen de score toch weer aan de voor hem goede kant was blijven steken, dan wel dat zijn miljoenenploeg Feyenoord het laatste half uur had weggevaagd, maar als de falende reservedoelman van Feyenoord hem niet een flink handje had geholpen, ook letterlijk, dan had hij zeer waarschijnlijk wél met lege handen gestaan.

Maar goed, het verliep uiteindelijk weer zoals het al zeventien jaar verloopt. Misschien toch eens voorstellen aan de (K)NVB om deze wedstrijd voortaan maar schriftelijk af te doen, dat bespaart een hoop tijd, ergernis en energie, inclusief fossiele brandstoffen en is dus prima voor het milieu.

Afgelopen donderdag werd na de eerdere zege op de Balkan ook het thuisduel tegen Partizan Belgrado winnend afgesloten en daarmee de kwartfinale van de Conference league bereikt. Dat was wel een prima prestatie van ons dierbare Feyenoord en al betreft het dan het laagst gekwalificeerde toernooi, we doen nog mee in Europa en dat kan men ons in de grachtengordel niet nazeggen.

En echt slecht geloot hebben we ook niet. Het is beslist geen gelopen race tegen Slavia Praag maar het ook zeker slechter gekund. Ik ben ook stiekem blij dat we niet tegen PSV hebben geloot, want als dat uiteindelijk onvermijdelijk is, dan maar in de finale. Liever geen revanche twintig jaar na die historische triomf waarbij voor het eerst twee Nederlandse clubs tegenover elkaar stonden en Feyenoord die tweekamp uiteindelijk won via pingels. Overigens ook in de kwartfinale en dat gaat nu dus niet gebeuren.

Gisteren was er trouwens nog één lichtpuntje, te weten dat AZ gelijk speelde tegen de tricolores, waardoor zij niet tot op één punt genaderd zijn. FC Twente overigens wel, maar de Tukkers krijgen we nog thuis en daar hebben we nog wat tegen goed te maken. Dus we hebben de derde plaats nog helemaal in eigen hand.

ForLife en ForEver
Rood-wit-zwart
Feyenoord-hart