COLUMN: Feyenoord verrast positief op de Balkan

Beste Feyenoord-vrienden,

Ik moet bekennen zeer positief verrast te zijn door de uithaal van Feyenoord in Servië. Na de matige prestaties in de afgelopen weken tegen AZ en FC Groningen was er niet alle reden toe om heel erg optimistisch te zijn. Maar zoals ons dierbare Feyenoord vooral na de rust huis hield in Belgrado was dat wat mij betreft boven elke verwachting!

Feyenoord heeft sowieso niet zo’n goede traditie op de Balkan. De ouderen onder ons herinneren zich ongetwijfeld nog het trauma tegen Ut Arad uit Roemenië in 1970. De kersverse wereldbeker op zak, honderd keer sterker dan het nietige Ut Arad, waar we nog nooit van hadden gehoord. Dan met 0-1 achter komen en via Wimpie Jansen moeizaam de 1-1 aangetekend. En verder helemaal niets. Kansen bij de vleet, de ballen alle richtingen uit behalve in de juiste, doeltreffende richting.

Dan in Roemenië de zaken maar recht gezet! Toch? Maar dat hadden we helaas gedroomd. Want wat de nieuwbakken wereldkampioen ook probeerde, het bleef daar 0-0 waardoor de uit-goal van UTA dubbel telde en Feyenoord eruit vloog. In de eerste ronde van het nieuwe EC I-toernooi.

Gelukkig werden we dat seizoen nog wel kampioen door Ajax in Mokum met 1-3 te verslaan. Daarmee werden de Mokummers dat jaar nog van de triple afgehouden. En of het zo moest zijn lootten we na het verplichte nummer tegen Olympiakos Nicosia (8-0 en 9-0 , beide keren in De Kuip) op 3 oktober van het daarop volgende seizoen weer tegen een Roemeense kampioensploeg. Deze keer uit tegen Dinamo Boekarest en in de Roemeense hoofdstad scandeerde het thuispubliek hatelijk “UTA, UTA!” Maar dat zat de Roemenen niet glad. Achtereenvolgens Henk Wery, Matthias Maiwald (een van de gedroomde opvolgers van Ove Kindvall maar helaas!) en Dick Schneider maakten korte metten met de Roemenen (0-3) en in De Kuip werd het nog eens dunnetjes over gedaan met doelpunten van Nunweiller (eigen doelpunt) en van een andere kandidaat-opvolger van Kindvall, Haagse Lex Schoenmaker (2-0).

Afgelopen donderdag werd er dus in de Servische hoofdstad met 2-5 gewonnen. Helaas kon ik er geen getuige van zijn omdat ik als lijsttrekker van mijn partij avonden lang debatten moest voeren in het kader van de gemeenteraadsverkiezingen welke vanaf vandaag tot en met woensdag plaatsvinden.

Gistermiddag de uitwedstrijd tegen het altijd lastige PEC Zwolle, zoals dat dan clichématig heet. En dan kan je er bijna vergif op innemen dat we het na de euforie van afgelopen donderdag moeilijk krijgen. Aldus geschiedde. Ruststand 1-0 voor de Zwolse Blauwvingers. Maar in tegenstelling tot vorige week thuis tegen FC Groningen zat het deze keer wel mee en kwamen we nogal gelukkig op gelijke hoogte na de rust. En bewees Cyriel Dessers weer eens zijn toch nog steeds ietwat onderschatte klasse als scorende spits. En hoe!

Echt heel knap van onze onversaagde redder in de nood zoals hij die bal vanuit de draai onhoudbaar in de linker bovenhoek prikte. En daarmee ons weer een gouden dienst bewees, te meer daar AZ onverhoeds op eigen terrein onderuit ging tegen FC Twente. Daarmee wordt in ieder geval voorkomen dat het in redelijkheid ingecalculeerde verlies van volgende week tegen Ajax (ik verwacht er weer niets van maar laat mij graag verrassen) ons van de derde plaats zou doen kieperen.

Bloemen naar Enschede sturen dus, een late wederdienst voor de gang van zaken in 2010, toen we de Twentenaren in de voormalige textielstad de voet niet bepaald dwars zetten op hun weg naar de landstitel. Iets waar men in de residentieloze hoofdstad destijds heel erg boos over was en hetgeen toenmalige Ajacied Jan Vertonghen na het verlies in de bekerfinale ongezouten liet blijken.

ForLife en ForEver
Rood-wit-zwart
Feyenoord-hart