COLUMN: Ook een nieuwe excuusbeker kan dit seizoen niet meer redden

Beste Feyenoord-vrienden,

Al weer de derde uitnederlaag op rij. Het is dat we, met uitzondering van de amateurs uit Gemert, steeds thuiswedstrijden hebben geloot voor de dennenappel, anders was die excuusbeker allang uit beeld geweest. En ik begin er steeds meer toe te neigen niet meer naar dat zo bedrieglijke glanzende dennenappelige doekje voor het bloeden te verlangen. Trouwens, als Feyenoord in de halve finale Ajax tegemoet treedt op de wijze waarop het eerder PEC Zwolle, Excelsior en FC Groningen “partij” gaf, dan mogen we onze handjes dicht knijpen indien we alsdan slechts met dezelfde cijfers van 2-6 verliezen. Ik zal in dat geval niet mee hoeven te lijden met het Legioen, want de avondwedstrijd begint weer eens om kwart voor negen en juist bij een bekerwedstrijd heeft het dan geen zin om met het openbaar vervoer af te reizen. De kans bestaat dat een verlenging of penalty’s uitsluitsel moeten brengen en dan wordt het veel te laat om nog thuis te kunnen komen.

Een derde excuusbeker in vier seizoenen tijd zal dit ronduit zeer slechte seizoen niet meer kunnen redden. Zeker, we hebben er in het verleden qua positie op de ranglijst nog veel slechter voor gestaan, maar als je vijf prijzen wint in vier seizoenen verwacht je toch geen totale ineenstorting meer zoals bijvoorbeeld in het eerste hele seizoen van Giovanni van Bronckhorst (2015-2016). Toen werd een nederlagenserie van maar liefst zeven zeperds aan elkaar gebreid, die aanleiding gaf tot een – zo bleek achteraf – heilzaam intermezzo van Dick Advocaat om orde op zaken te stellen. En wat waren we toen massaal blij met de twaalfde nationale beker in de clubgeschiedenis. De eerste prijs sinds 2008, “toevallig” toentertijd ook de beker ja ja. De Goalsingel stroomde op maandagmorgen 25 april 2016 helemaal vol, zo blij was het Legioen met deze troostende triomfbokaal. Het was de opmaat tot het winnen van méér prijzen. Vijf op een rij en daar zat warempel ook weer eens een kampioensschaal bij.

Maar wie wellicht verwachtte dat Feyenoord zich na het behalen van dat vijftiende landskampioenschap eindelijk weer permanent in de strijd om de landstitel zou mengen kwam zeer bedrogen uit. Ondanks de datzelfde najaar van 2017 binnenstromende miljoenen bij de toen enige Nederlandse deelnemer aan de Champions League. Ondanks het twee keer in drie jaar tijd halen van de bekerfinale dat ook de nodige extra Euro’s opleverde, hetgeen uiteraard vooraf niet was begroot. Ondanks twee duels om de JC Cruijff-schaal die eveneens welkome extraatjes opleverde. Al dat buitenbegrotelijke geld is verdampt met miskopen als Amrabat (negatief transfersaldo van anderhalf miljoen) en andere niemendalletjes dan wel geïnvesteerd in verbetering van belendende accommodaties maar niet in doeltreffende versterkingen van de selectie. Want Feyenoord is er sinds 2017 allesbehalve op vooruit gegaan. Integendeel, sportief is de club in anderhalf jaar tijd in een schrikbarend tempo geërodeerd tot een subtopper die binnenkort ook nog eens zijn derde plaats op de ranglijst dreigt te verspelen aan een opstomend AZ. En ondertussen, ondanks dat de selectie aan de vliegende tering lijdt en dreigt te verschrompelen tot die van een anonieme middenmoter gebeurt er helemaal niets tastbaars vanuit het blijkbaar op zijn handen zittende bestuur. Een bestuur die reeds enige tijd alle reden zou hebben om keihard in te grijpen, maar dat laatste achteloos achterwege laat. Dat het Van Gio liet afhangen of van elkaar afscheid genomen zou worden. Van Geel die gedegenereerd is tot een non-valeur met negatieve toegevoegde waarde. Die man is ongeloofwaardiger geworden dan een atheïstische evangelieprediker. Geniet bij een groot deel van de aanhang inmiddels nog minder vertrouwen dan Aage M. met de sleutel van Fort Knox.

Het einde van deze competitiejaargang is nog veel te ver weg om alles maar op zijn beloop te laten. Deze opeenstapeling van complete afgangen kan echt niet langer meer. Er moet vandaag nog iets veranderen. Voor zover Giovanni nog gewoon zijn werk doet trekt hij als hoofdcoach aan een morsdood paard. Je kunt in uitwedstrijden net zo goed je opoe van 85 jaar in de dug-out installeren, dat zou evenveel effect sorteren, te weten nul komma nul. Feyenoord heeft deze competitiejaargang inmiddels zes nederlagen ingeboekt en dreigt in vliegende vaart op het negatieve record van het eerste seizoen van Bert van Marwijk af te snellen (destijds 10 competitienederlagen, waarvan 8 na de winterstop).

Ik wens u allen alvast veel sterkte toe voor de volgende uitbeurt bij het inmiddels meer dan ooit getergde PSV, dat ook nog eens twee eerdere nederlagen tegen ons in dit seizoen heeft goed te maken.

ForLife en ForEver
Rood-wit-zwart
Feyenoord-hart