Fraser haalt uit naar Feyenoord
Verslaggever: K
In een groot interview in Voetbal International heeft Henk Fraser voor het eerst gereageerd op zijn ontslag bij Feyenoord. Hij haalde daarbij hard uit naar de beleidsbepalers bij Feyenoord. Hij liet weten zich zorgen te maken dat nadat hij het slachtoffer is geworden van Brard er nog meer zullen volgen.
'Ik ben nu slachtoffer, maar maak me zorgen. Wie is de volgende? Ik vrees voor jeugdtrainer Erwin Pinas. Hij heeft ook een eigen mening en loopt niet steeds binnen bij Brard om hem een kopje thee te brengen, maar gaat in zijn vrije tijd met spelertjes aan de slag. Ik weet bijna zeker dat ze op dit moment een dossiertje samenstellen over die persoon.?
?Brard riep me bij zich in zijn kantoor, technisch manager Peter Bosz en co?rdinator profopleiding Martin van der Kooy waren ook aanwezig. Stanley begon een verhaal te vertellen dat hij moeite had met de beslissing, maar dat ik toch weg moest bij Feyenoord. De reden die hij gaf was dat ik spelers niet beter maakte. Ik heb alleen maar naar hem geglimlacht, ben opgestaan en vertrokken. Hoe vernederend ik die reden ook vind, in een discussie had ik geen zin, dat h?d ook geen nut. Ik wist dat het ging gebeuren. Mijn ontslag hing in de lucht vanaf het moment dat Stanley Brard manager opleiding werd. Kleine gebeurtenisjes bevestigden mijn vermoedens. Hoe? Nou, de manier waarop iemand met je praat, naar je kijkt, je beloert. Ik sta in dubio, wat moet ik doen? Momenteel onderhandel ik met Feyenoord over de afwikkeling van mijn ontslag. Kies ik voor het geld? Als ik dat doe, ben ik een geldwolf. Sla ik terug en neem ik Brard en Bosz mee in mijn val? Of ben ik dan rancuneus? Het is voor mij een duivels dilemma.?
De voetballer Fr?ser zou Brard naar zijn strot zijn gevlogen, de trainer is ouder en wijzer geworden. ?Mijn domme rechtvaardigheidsgevoel zegt dat ik volledig in mijn recht sta die tik uit te delen, maar het is beter van niet. Ik zeg dit een beetje gechargeerd allemaal, want op de lange termijn schiet je er natuurlijk niets mee op. Ik ben van nature ook geen agressief persoon, zeker niet buiten het veld. Ik kan me niet gedragen als een inboorling, maar mijn rechtvaardigheidsgevoel is nog altijd z? ontzettend groot, dat me dat nu parten speelt. De grootste frustratie is dat ik nog steeds niet ?cht weet waarom ik weg moet. Ik heb een contract voor onbepaalde tijd en dus moet de club kunnen aantonen dat ik niet functioneer. Maar er is geen dossier, helemaal niet. Het kan toch niet zo zijn dat ik na acht jaar niet meer functioneer? Misschien vinden ze me lastig, stel ik te veel vragen en geef ik te vaak mijn mening, maar dat deed ik altijd intern. Ik heb als speler en later als trainer de club nooit in diskrediet gebracht. Aan politiek deed ik niet. Blank of zwart, ik was nooit te vangen in een groepje, ging altijd mijn eigen weg. Maar ??n persoon meent nu dat ik spelers individueel niet beter maak. Dat is het. Het vervelendste vind ik nog dat dankzij Brard en Bosz mensen nu twijfelen aan mijn capaciteiten.?